هوش مصنوعی: چشم دل را باز کردم مانند ماه و خورشید تا اینکه روز و شب را در وجودم در پیوند با خورشید دیدم.

هوش مصنوعی: نور دوست چنان در دل ما تابید که نه حالت بیداری را احساس کردیم و نه خواب، فقط توانستیم او را ببینیم.

هوش مصنوعی: از میان آتش و باد به آرامی عبور کردم تا به عرش رسیدم و در نور دیدم که منزلگاهی وجود دارد که پر از آب و خاک است.

هوش مصنوعی: عرش بزرگ را بر روی آب دیدم؛ نوری که در عرش هست، مانند دو چشمی که در آب منعکس شده، به شکل حباب جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: دوباره دیدم که روح اشیا در این بزم می‌سوزد؛ مانند شمعی که هر شب تا سپیده‌دم روشن است و جان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند او را درک کند جز خود او. آه، آه، کی شخص سالک می‌تواند به مقام و حضور سیمرغ برسد؟

هوش مصنوعی: خداوند با رحمتش طوری عمل می‌کند که هیچ‌کس جز او وجود نداشته باشد، نه شیخ و نه جوان.

هوش مصنوعی: آیا دیده‌ای که در دریاهای وسیع و بی‌پایان، عقل و علم و درک انسان‌ها همچون سراب هستند؟