هوش مصنوعی: خانه مانند خورشید در حال تابیدن است و وقتی به جوزا رسید، در این خانه جا گرفت و قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به خانه‌ای رفت که شعله‌ور از نور آفتاب بود و تیرگی را در خود ندارد.

هوش مصنوعی: نسیم بهاری که از برج جوزا (خرداد) می وزد، آتشی از مهر ماه به وجود آورده که تمامی جهان را تحت تاثیر قرار داده، از زمین تا آسمان.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه روزهای دنیا به سرعت سپری می‌شوند، هیچ نشانی از شب در واقعیت دیده نمی‌شود، جز در خواب.

هوش مصنوعی: صبح از تاریکی شب سر برآورد و کسی که به دنبال روشنی است، چراغی در دست گرفت.

هوش مصنوعی: نور آفتاب با گرمای خود باعث روشنی و درخشش جهان شده است.

هوش مصنوعی: شب فرا رسیده و او همچون روز در حال تماشاست، و روز به آرامی به طولانیای شب‌های زمستان کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که بقای یک موجود یا یک وضعیت بیشتر می‌شود، روزها احساس طولانی‌تری پیدا می‌کنند و زندگی پس از گذر زمان و زوال، همچنان ادامه دارد و ممکن است حتی شاداب‌تر شود.

هوش مصنوعی: مردم در زیر سایه لباس تو به آرامش و پناه درخت می‌گریزند.

هوش مصنوعی: مردم به سمت سایه‌ها حرکت می‌کنند و سایه‌ها نیز به دنبال آن‌ها می‌دوند.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که به خاطر شدت گرما و ظلمت، سایه‌ای به وجود آمده که خود را در چاه غرق کرده است. به عبارت دیگر، شرایط دشوار و سختی باعث شده که موجودی در تلاش برای فرار از گرما و تنگنا به جایی پناه ببرد که ممکن است مضر باشد.

هوش مصنوعی: خواسته که مردم به خاطر گرمای وجودش، در سایه‌اش قرار بگیرند و از راحتی و خنکی آن بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: اما از شدت گرما و فشار روزگار تا زمانی که سایه‌ای از تن انسان بر خاک نماند.

هوش مصنوعی: وقتی هوا در دنیا به قدری گرم شد که مانند آتش به نظر می‌رسد، دیگر کسی نمی‌تواند حرفی بزند و از شدت گرما زبانش جمع می‌شود!

هوش مصنوعی: سخن از آن است که انسان ناتوان و ضعیف، از درون خود احساساتی عمیق و غم‌انگیز دارد که به بیرون می‌زند. او به دلیل بی‌عدالتی یا سختی‌هایی که تحمل کرده است، دچار رنج و درد می‌شود و این حال در چهره‌اش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: پای یک مسافر بر روی زمین گرم می‌شود، همان‌طور که دور از آدم نادان، قبر مانند نان در تنور می‌سوزد.

هوش مصنوعی: نبات به خاطر خشکی بسیارش، چوب شده است و از سر نیازش به آب حیات، به دنبال یک جرعه آب می‌گردد.

هوش مصنوعی: سبزه‌ای که بر پای مرد نشسته، حالتی شبیه به کاه پیدا کرده است، اما در واقع به مانند کهربا شده است.

هوش مصنوعی: لاله‌ای که در زمین خشک رشد کرده، مانند مشک تیره‌ای می‌ماند که وقتی به رنگ سیاه درآید، از آن کشت خشک سر برآورده است.

هوش مصنوعی: سنگی که از آن آتش خارج می‌شود، در برابر تابش خورشید و گرمای درونش باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: باد به سادگی از جایی به جایی دیگر حرکت می‌کند و با خود انرژی و تازگی را می‌آورد. این حرکت او به همه جا سرایت می‌کند و تأثیر خود را بر روی تمام موجودات می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی هوای گرم بر میوه‌های درختان تاثیر می‌گذارد، باعث می‌شود که میوه‌ها به بلوغ و پختگی برسند و بار بیشتری دهند.

هوش مصنوعی: در تابستان، میوه‌ها به حدی رسیده و آماده می‌شوند که پرنده‌ها برای مصرف آنها، سراغ آنها می‌آیند و با کمال میل می‌خورند. این حالت نشاندهنده‌ی پختگی و خوشمزگی میوه‌هاست که هم به صورت تازه و هم به صورت خشک شده، جذاب و دلپذیر هستند.

هوش مصنوعی: از حرارت و گرمای خورشید، میوه‌ها پرورش می‌یابند و در این میان، بلبل و گنجشک به گرد این میوه‌ها جمع شده‌اند و از آنها می‌خورند.

هوش مصنوعی: برگ‌های درختان خشک شده و به شاخه‌ها میوه‌های تازه و سرسبز روییده‌اند.