امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۳۴ - صفت مسجد جامع

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مسجد جامع که ز فیض اله</p></div>
<div class="m2"><p>زمزمهٔ خطبهٔ او تا به ماه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آمده دردی زسپهر کبود</p></div>
<div class="m2"><p>فیض ز یک خواندن قرآن فرود</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>غلغل تسبیح بگنبد درون</p></div>
<div class="m2"><p>رفته زنه گنبد بالا برون</p></div></div>

شمارهٔ ۳۵ - صفت مناره

مسجد جامع که ز فیض اله
زمزمه خطبه او تا به ماه
آمده دردی زسپهر کبود
فیض ز یک خواندن قرآن فرود
غلغل تسبیح بگنبد درون
رفته زنه گنبد بالا برون

شمارهٔ ۳۳ - صفت دهلی

شمارهٔ ۳۴ - صفت مسجد جامع

زمزمهٔ خطبهٔ او تا به ماه

فیض ز یک خواندن قرآن فرود

رفته زنه گنبد بالا برون

شمارهٔ ۳۴ - صفت مسجد جامع

اطلاعات