هوش مصنوعی: او به گونه‌ای رفته و باز آمده که گویی همزمان این دو عمل اتفاق افتاده است.

هوش مصنوعی: چشم یقین او وقتی به رحمت نگاه کرد، امتی که بیچاره بود از یادش نرفت.

هوش مصنوعی: آب که به خودی خود از منابعش جاری می‌شود، قطره قطره برای دیگران نیز شیرین می‌گردد.

هوش مصنوعی: قطره‌ای که از آن سرچشمه می‌جوشد، به حدی بزرگ و ارزشمند شده که حالا یک چشمه‌ی عالی است. چشمه‌ای که خود را بخواهد توصیف کند، چه می‌تواند بگوید وقتی به اندازه دریا رسیده است؟

هوش مصنوعی: در نیمه شب، فرشته‌ای الهی از دور آمد و موجودی درخشان و نورانی را به همراه داشت.

هوش مصنوعی: به او خبر دادند که از این عمق تاریک و مشکلات پرچالش بیرون بیاید و به سمت زندگی جاویدان و آرامش واقعی حرکت کند.

هوش مصنوعی: درخششی سریع و زیبا به پشت اسبی شگفت‌انگیز زده شده است و به خاطر توافقی که وجود دارد، با شتاب و بی‌موقعیتی به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: جود و بخشش او از کن فکان، همانند جست و خیزی است که به جایی نامحدود و فراتر از همه مکان‌ها می‌رسد.

هوش مصنوعی: همه چیز در واقعیت واقعی از حالت‌های مختلف و جنبه‌های گوناگون خود خارج می‌شود و هیچ چیز از این دیدگاه‌ها باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: او به جایگاه و مقام بالایی دست یافته و از مسیر خود خارج نشده است، بلکه با تلاش و کوشش به آن منزلت رسیده است.

هوش مصنوعی: از روابط خانوادگی و نزدیکانی که با هم داریم، پرده‌ای را بالا زده‌ایم و به مرحله‌ای از بی‌خودی و آرامش رسیده‌ایم.

هوش مصنوعی: وقتی حجاب خیال از میان برداشت شد، آن زیبایی بی‌نظیر نمایان گردید.

هوش مصنوعی: نوشیدن جام لطف و محبت باعث شد او از خود و آلودگی‌هایش غافل شود.