هوش مصنوعی: اگر قلب عاشق من از عشق تو آسیب ببیند، خانه‌ وجودم پر از بلاهای تو خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات را در نظر بیاورم، روشنی‌اش تمام وجودم را پر می‌کند. حتی اگر خاک راهت را به چشمم بریزم، باز هم این روشنایی بیشتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که کور به رنگ سبز تو نگاه کرد، رقیبش همچون چشمی که شبیه افعی باشد، از زیبایی تو محو می‌شود و در برابرش نابینا می‌شود.

هوش مصنوعی: اکنون چشمان تو پر از مستی و شگفتی است، چه کارهایی که نمی‌کند! ای کاش کسی با ناز و غمزۀ خود بیاید و تو را بیشتر در این حال غرق کند.

هوش مصنوعی: او با لبخندی به من گفت که نمی‌تواند دلش را از من بگیرد؛ مثل این است که بخواهد مگس را از عسل دور کند، که کار غیرممکنی است.

هوش مصنوعی: روح من به دنبال توست و از عشق تو به سر می‌برد. مانند موسی که در جستجوی وصال خدا بود، من نیز طلب می‌کنم که به وصال تو برسم و به مقام والایی پروازی کنم.

هوش مصنوعی: جان من وقف تو شده است، ای شادی روح من. اگر خسرو در عشق تو خوشحال شود، چه خوب است!