هوش مصنوعی: وقتی که جسم از روح خالی می‌شود، حتی اگر جان فرد هم خارج شود، دوستی به معنای واقعی از قلب او بیرون نمی‌رود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این بیت به ظلم و بی‌عدالتی اشاره شده است. گفته می‌شود که چه تعداد انسان بی‌گناه در دامن تو گرفتار شده‌اند و این موضوع شیون‌آور است. اگر آن شخص سرمست و خوشحال که در حال حاضر در عذاب است، با شجاعت و قاطعیت از این وضعیت خارج شود، عواقب ناگواری خواهد داشت.

هوش مصنوعی: درد عشق است و نمی‌توانی رنج من را درک کنی، ای پزشک! چون این درد از جانم بیشتر شده و به حدی رسیده که حس می‌کنم از استخوان‌هایم خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: در دل من احساس تنگنا وجود دارد و تو با ظرافت خود اجازه بده تا این جان ناتوان از درون من خارج شود.

هوش مصنوعی: برگردان، ای مصیبت همه سپاه، پیش از آن‌که همراهانت کنترل را از دست بدهند.

هوش مصنوعی: کشتن من اشکالی ندارد، اما خواهش می‌کنم که خون من را از بیرون نریزید، بگذارید که چنین چیزی از درگاه شما خارج نشود.

هوش مصنوعی: دوستان ناوفا هستند که به راحتی ارتباطاتشان را قطع می‌کنند. صحبت‌های قدیمی و خاطراتی که از دل چسبیده‌اند، چگونه می‌توانند از خاطر انسان خارج شوند؟

هوش مصنوعی: صدای پای اسب به گوشم می‌رسد، ای پروردگار، کاش گاهی از این خواب سنگین و تلخ من نجات پیدا کنم.

هوش مصنوعی: از کنار من بگذر، زیرا که این مرگ برای من سخت است، وقتی که دل به حسرت دل بست. به همین دلیل، جانم به سختی جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی از ظلم و ستم بر جان عزیزان خود لذت ببری؟ از آن بترس که نتیجه‌اش می‌تواند به تو آسیب برساند، مانند تیری که از کمان پرتاب می‌شود و دیگر برنمی‌گردد.