شمارهٔ ۶۴۰
از لبت گر خط میگون سر برون خواهم کشید
از یکی کنج دهن شد دل فزون خواهد کشید
گر برون خواهی خرامیدن یکی بنمایمت
آنکه پا در دامن عصمت درون خواهد کشید
روی اگر آن است، ره سوی بلا خواهد نمود
عشق اگر این است تا حد جنون خواهد کشید
گام دل بگذار در دنبال زلفت، از بهر آنک
موکشان در خاک راهش سرنگون خواهد کشید
سالها بگذشت و غمهای نوت کهنه نشد
من ندانستم که این غم تاکنون خواهد کشید
بر من امشب شحنه هجران قوی شد، آمده است
غصه دیرینه را دانم برون خواهد کشید
جان خسرو بر لب آمد، تا کی این مسکین هنوز
محنت عشق و جفای چرخ دون خواهد کشید
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از لبت گر خط میگون سر برون خواهم کشید
از یکی کنج دهن شد دل فزون خواهد کشید
هوش مصنوعی: اگر لبهای تو را که رنگی دلپذیر دارد ببینم، از آنجا حسّ شوق و عشق در دل من بیشتر خواهد شد.
گر برون خواهی خرامیدن یکی بنمایمت
آنکه پا در دامن عصمت درون خواهد کشید
هوش مصنوعی: اگر میخواهی خارج از خودت به حرکت درآیی، یکی را به تو نشان میدهم که پایش در دامن پاکی و عصمت است و درونش را به سوی خود میکشاند.
روی اگر آن است، ره سوی بلا خواهد نمود
عشق اگر این است تا حد جنون خواهد کشید
هوش مصنوعی: اگر عشق این چنینی باشد، انسان را به سوی مشکلات و دردسرها خواهد کشید و در نهایت ممکن است به دیوانگی کشانده شود.
گام دل بگذار در دنبال زلفت، از بهر آنک
موکشان در خاک راهش سرنگون خواهد کشید
هوش مصنوعی: بگذار دل تو در پی زلف تو قدم بردارد، چرا که آن کسانی که موهایشان را میافشانند، بر خاک راستین راهت سر خم خواهند کرد.
سالها بگذشت و غمهای نوت کهنه نشد
من ندانستم که این غم تاکنون خواهد کشید
هوش مصنوعی: سالها گذشت، اما غمهای تازه من هنوز قدیمی نشدهاند و من نمیدانستم که این غمها تا چه زمانی ادامه خواهند داشت.
بر من امشب شحنه هجران قوی شد، آمده است
غصه دیرینه را دانم برون خواهد کشید
هوش مصنوعی: امشب شدت جدایی بر من حاکم شده و میدانم که غم قدیمیام به زودی به بیرون خواهد آمد.
جان خسرو بر لب آمد، تا کی این مسکین هنوز
محنت عشق و جفای چرخ دون خواهد کشید
هوش مصنوعی: جان خسرو به انتها رسیده و در فکر است که چقدر باید این بیچاره هنوز درد و رنج عشق و ظلم زمانه را متحمل شود.

امیرخسرو دهلوی