هوش مصنوعی: عزیزم، هیچ‌کس دیگر به خوبی تو نمی‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: رنگ چهره‌ات به لطافت گل سمن است و لب‌های شیرین‌تان هم طعمی شکرین ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از خواب بیدار شوی، دیگر خورشید در بلندی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: هر ماهی، اگر شبیه تو شود، باز هم زیبایی تو در چشم دیده نخواهد شد.

هوش مصنوعی: یک دل از زیر شلوغی و زیبایی موهای تو، به راحتی نمی‌تواند دور شود، زیرا از دیدن زیبایی‌های تو و ناز و کرشمه‌هایت، دل دیگری نمی‌تواند بی‌تفاوت بماند.

هوش مصنوعی: آن اشتیاقی که در دل تو می‌تازد، تنها بر دل‌هایی که از دفاع بی‌بهره‌اند، اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: سنگی که از آسمان بیفتد، فقط به کسانی که شیشه می‌سازند آسیب می‌زند و به دیگران ضرری نمی‌زند. این جمله به ما می‌گوید که تأثیرات ناگهانی و خطرناک معمولاً تنها به افرادی خاص مربوط می‌شود و برای دیگران خطرناک نیست.

هوش مصنوعی: حتی اگر سرمه به چشم نیاید، اینکه با خاک در تو باشیم برای ما پذیرفته است.

هوش مصنوعی: خسرو به دلیل غم تو نمی‌تواند از افسار خود رهایی یابد تا زمانی که عمرش به پایان برسد.