امیرخسرو دهلویشمارهٔ ۵۶۸
خطی از لعل جانان می برآید
که دود از روزن جان می برآید
سر زلفش بنفشه دسته بسته
ز اطراف گلستان می برآید
برآمد ماه تابان در شب اینجا
شبی از ماه تابان می برآید
ز کافور تو سنبل می زند سر
ز یاقوت تو ریحان می برآید
مسلمانان، نگهدارید خود را
که کفر کج ز ایمان می برآید
دل خسرو در آن زلف است دانم
از آن خاطر پریشان می برآید
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خطی از لعل جانان می برآید
که دود از روزن جان می برآید
هوش مصنوعی: خطی از معشوق ظاهر میشود که به اندازهای زیبا و دلنواز است که روح را به وجد میآورد و از دل، احساسات و زیباییها بهطور غیر ارادی بهوجود میآید.
سر زلفش بنفشه دسته بسته
ز اطراف گلستان می برآید
هوش مصنوعی: موهای او مانند بنفشهای دستهگلی است که از اطراف گلستان بهخارج میآید.
برآمد ماه تابان در شب اینجا
شبی از ماه تابان می برآید
هوش مصنوعی: ماه روشن و زیبایی در شب در اینجا طلوع کرده است و این شب تحت تاثیر وجود او نورانی شده است.
ز کافور تو سنبل می زند سر
ز یاقوت تو ریحان می برآید
هوش مصنوعی: عطر دلانگیز تو همچون سنبل از کافور به مشام میرسد و بوی خوش ریحان از یاقوت تو به وجود میآید.
مسلمانان، نگهدارید خود را
که کفر کج ز ایمان می برآید
هوش مصنوعی: ای مسلمانان، هوشیار باشید و خود را حفظ کنید، زیرا ایمان میتواند به راحتی به کفر تبدیل شود.
دل خسرو در آن زلف است دانم
از آن خاطر پریشان می برآید
هوش مصنوعی: دل خسرو به خاطر آن زلف، پریشانی را میفهمد و از آن منبع نشأت میگیرد.