هوش مصنوعی: وقتی ماه از بلندای آسمان بیرون آمد، نور روز به طور کامل محو شد و شب بی‌نور گشت.

هوش مصنوعی: به کمان ابروی جدید عید نگاه کن، ابروی زیبای من از من دور شده است.

هوش مصنوعی: آبی که از لبه‌ی خم پیاله گذشته، حالا با صراحی آشنا شده است.

هوش مصنوعی: من از نگاه دو چشم عاشق شده‌ام، جالب اینجاست که بوی گل در نسیم صبحگاهی پیچیده است.

هوش مصنوعی: گل او در میان سبزه‌ها نروییده و پژمرده شده، گویی که انسان‌ها هم به مانند گیاهان به زودی زوال و نابودی را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر ابروهای زیبا و جذابش به یاد او بودم، اما در این فکر و خیال، چند نماز از من قضا شد.

هوش مصنوعی: آیا مجنون حال و روز مرا درک می‌کند؟ او هم که به خاطر جدایی لیلی دچار مشکل شده است.

هوش مصنوعی: تمامی گل‌ها از چشمان ما به خاطر تصویر او شکوفا می‌شوند و این عشق و آرزو برای ما عذاب و درد سر شده است.

هوش مصنوعی: در آب چشمم چه چیزی باقی مانده است؟ آیا دل سنگین من با چیزی آشنا شده است؟

هوش مصنوعی: دو چشم خسرو به خاطر باران عطا شده‌ای که بر سر شاهنشاه نازل شده، در حال باریدن است.