هوش مصنوعی: ای کسی که مانند غالیه (معطر) به دور ماه زیبا و دلربا می‌گردی، شمع را که روشن است، خاموش کرده‌ای.

هوش مصنوعی: شخصی از نور خورشید، تصویر تو را در آینه دیده و آن را به هنگام مشاهده تو ثبت کرده است.

هوش مصنوعی: یک لبخند از لب‌های شیرین تو توانسته هزار دل را از غم و کدورت پاک کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هوای تازه و زندگی دوباره از طوفان و گرد و غباری که تو به وجود آورده‌ای، پیدا می‌شود؛ زیرا این خاکی که تو به آن اشاره می‌کنی، مایه نشاط و شادابی است.

هوش مصنوعی: هر روز جوانان به عشق تو قربانی می‌شوند و از دل و جان مایه می‌گذارند.

هوش مصنوعی: هر روز با تماشای چهره‌ی تو، جانم را فدای تو می‌کنم و عمر تو روز به روز بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که روزی نزدیک و خودی بود، اکنون با خراب شدن حال قلبش، از خود بیگانه شده است.

هوش مصنوعی: هر شب، دل من از درد تو سخن می‌گوید و در عین حال، خودم نیز با آن درد آشنا شده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس برای دل‌داری من در غم تو نصیحتی نکرده جز اینکه بگوید غم تو، غمی است که هنوز تجربه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل خسرو به اراده و بخشش او وابسته است، در حالی که او در میان خون خوابیده است.