هوش مصنوعی: من در دل خود آرزوی معشوقی را دارم که از او، هر جا که دین و ایمان و وفایی وجود داشته، به غارت رفته است.

هوش مصنوعی: عشق او از دل من نمی‌رود، حتی اگر هر لحظه نسبت به من احساس نفرت داشته باشد.

هوش مصنوعی: حالت پریشان او به خاطر یاد زلفش است، هر جا که در دنیا خلوت و تنهایی باشد.

هوش مصنوعی: حضور دل‌های مشتاق در کنار آن لب، شبیه شلوغی مگس‌ها بر روی شیره‌ی انگور است.

هوش مصنوعی: وقتی جسم من به خاک تبدیل شود، لطفاً پاهایت را بر روی من نگذار. در نهایت، همه ما به زمین تعلق داریم.

هوش مصنوعی: بهار وجود من تو هستی، پس چه فایده دارد که در دنیا گل یا یاسمن دیگری وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: دل از پیشت می‌خواهد که سلامت باشد، اما چگونه می‌تواند وقتی در هر گوشه چشمت، کمین‌هایی وجود دارد که می‌تواند آن را تهدید کند.

هوش مصنوعی: به دنبال هشیاری و آگاهی از خسرو نباش، چرا که عشق و عقل تاریخچه‌ای طولانی از دشمنی دارند.