هوش مصنوعی: چشمان کسی که به می و مستی عادت کرده است، در حالی که خواب آلود و مدهوش است، در میانهٔ پیچ و تاب‌های موهای نرم و زیبا به زیبایی خیره‌کننده‌ای به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دل‌های پاک و جان‌های پارسایان در برابر جاذبه‌های فریبنده‌ی او، به‌شدت آسیب می‌بینند.

هوش مصنوعی: وقتی که در خانه عسل شلوغی مگس‌ها را می‌بینی، به نفرت و ناله کسانی که در بیرون از آن هستند توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر در جایی به جای آب، ساکن و خاموشی را ندیدی، ببین درون پیراهن نقره‌ای چه چیزی پنهان است.

هوش مصنوعی: ای بت زیبا، موهای بلندت دل‌های زیادی را در خود دارد. اگر بخواهی، می‌توانی با گشودن گره‌ای، زیبایی و رمز و راز آن را در هر رشته‌اش مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: او همه شب مشغول نوشیدن شراب بوده و تا هنوز صبح، آن حال و هوای مستی در ذهنش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دیدم که او را، بی‌اختیار دیوانه شدم و دلم از من می‌خواهد که دوباره او را ببینم.

هوش مصنوعی: دل من را سوزاندی، اگر به خستگی‌ام اعتقادی نداری، درون من را شکاف بده تا خاکستر آن را ببینی.

هوش مصنوعی: وقتی که پادشاه از غم حرف می‌زند، اشک‌هایش را به زمین می‌ریزد و مردم می‌بینند که چگونه به پای او احترام می‌گذارند و از غم او رنج می‌برند.