هوش مصنوعی: دیشب چهره‌ام را بر درگاه او قرار دادم و گرد و غبار سرنوشت را بر او نشاندن.

هوش مصنوعی: روح من به دنبال دلیلی می‌گردد و در حالی که به تو نگاه می‌کنم، پی می‌برم که چه چیزهایی را در حق خود نادیده گرفته‌ام!

هوش مصنوعی: شب نیمه، کسی از سمت در خانه‌ات به من سنگ پرتاب کرد. آن‌ها به اشتباه فکر کردند که من یک سگ هستم، در حالی که در واقع این من بودم.

هوش مصنوعی: ای کعبه، من به تو پناه می‌آورم، چرا که اگر نتوانستم به سوی تو زیارت بروم، اما راهی را طی کرده‌ام که نشانه‌ای از ایمان و محبت من به توست.

هوش مصنوعی: من در دل درد فراق، دلی شکسته دارم و همین که می‌گویی من خسته و پژمرده‌ام، برایم کافی است.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌خواهم که تو را در خواب ببینم، چون شب‌هایی را در غم دوری‌ات گذرانده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که احساس سرگشتگی و نشئگی ناشی از عشق یا عشق گناه‌آور مانند نشسته بر سر کسی است. او از این حالتی که در آن قرار دارد، آگاه است و می‌داند که در حالت بی‌خود و خواب‌آلود به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق و درگیر شدن با غم‌ها، بارها جانش را فدای عشق کرده است و بر این احساساتش افزوده شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که از او خواسته می‌شود تا عشق و زیبایی‌اش را با قطره‌های نغمت به تصویر بکشد، مانند لبانی قرمز و جذاب که ستایش‌شان می‌کنند.

هوش مصنوعی: غم به من آزار داد و پرسیدم از خسرو، چه می‌کنی؟ اما من از لطف تو سپاسگزارم که بخت من آرام و خوشحال است.