هوش مصنوعی: چهره‌ی تو، آرامش بخش جان من است و اگر من آزاد هستم، به خاطر همان چهره است.

هوش مصنوعی: در شهری که تو باعث آشوب، کشتار مردم و ظلم هستی، نمی‌دانم چگونه می‌توانم زندگی کنم.

هوش مصنوعی: دل تو همچون سایه‌ای است که به تماشا نشسته و جانش به سوی نیستی رفته، اما هنوز چشمانش به تو دوخته شده است.

هوش مصنوعی: چشمانش مانند دو کمان است و ابروهایش به قدری زیبا و دل‌نواز هستند که به خاطر آن‌ها می‌توان جان را فدای او کرد.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند به زیبایی و درخشندگی تو برسد، من که به خاطر تو احساس حقارت می‌کنم و سرم به خاطر تو بر زمین سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق یک حس عمیق و جذاب است که حتی کسانی که با مبانی خرد و عقل در بابل آشنا هستند، نمی‌توانند تمام ابعاد آن را درک کنند. ولی در عین حال، باید دانست که بنیاد و ریشه خرد از همدان است. به عبارت دیگر، عشق فراتر از دانش و عقل است و درک کامل آن ممکن نیست، حتی برای دانا‌ترین افراد.

هوش مصنوعی: اگر دل عاشق از شدت عشق به خون جگر گریه کند، آن شهوتی که در دل اوست ناشی از دانشی است که جریان آن مانند حیض در چشمانش نمایان می‌شود.