گنجور

شمارهٔ ۱۰۰۴

ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیزند؟
عزیزان قومند و قومی عزیزند
به لعل چو آتش جهانی بسوزند
به تیغ مژه خلق را خون بریزند
کمان ابروانند با تیر غمزه
به خون ریختن همچو شمشیر تیزند
بجز دور چشمانش خود کس ندیده ست
که مستان به هشیار مردم ستیزند
به چشم آهوانند و مردم به صورت
از آن همچو آهو ز مردم گریزند
نشستن بدیشان کجا می توانند؟
کسان کز سر دین و دنیا نخیزند
نیابند یک ذره بی مهر ایشان
اگر خاک خسرو پس از مرگ بیزند

اطلاعات

وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیزند؟
عزیزان قومند و قومی عزیزند
هوش مصنوعی: ای دل، به من گوش کن و بدان که زیبایان چه ویژگی دارند؛ آن‌ها عزیز و محترم هستند و در میان قوم خود ارزشی ویژه دارند.
به لعل چو آتش جهانی بسوزند
به تیغ مژه خلق را خون بریزند
هوش مصنوعی: اگر لبان سرخ و زیبا مانند آتش باشند، می‌توانند جهانی را بسوزانند و اگر مژگان را مانند شمشیری تصور کنیم، می‌توانند خون مردم را بریزند.
کمان ابروانند با تیر غمزه
به خون ریختن همچو شمشیر تیزند
هوش مصنوعی: ابروان مانند کمانی هستند که با نگاه و عشوه خود، دل‌ها را هدف قرار می‌دهند و همچون شمشیری برنده درد و غم را به جان می‌ریزند.
بجز دور چشمانش خود کس ندیده ست
که مستان به هشیار مردم ستیزند
هوش مصنوعی: به جز دور چشمانش، هیچ کس دیگری را ندیده است که عاشقان مست به انسان‌های هشیار زور می‌زنند.
به چشم آهوانند و مردم به صورت
از آن همچو آهو ز مردم گریزند
هوش مصنوعی: چشم‌های آنها مانند چشمان آهوان است و مردم به خاطر زیبایی آن‌ها به خاطرشان نظاره می‌کنند، اما آن‌ها از انسان‌ها فرار می‌کنند مانند آهوانی که از انسان‌ها می‌گریزند.
نشستن بدیشان کجا می توانند؟
کسان کز سر دین و دنیا نخیزند
هوش مصنوعی: نشستن در کنار آن‌ها برای چه می‌تواند ممکن باشد؟ برای افرادی که به خاطر دین و دنیایشان از جا بلند نمی‌شوند.
نیابند یک ذره بی مهر ایشان
اگر خاک خسرو پس از مرگ بیزند
هوش مصنوعی: اگر کسی بدون محبت و دوستی آن‌ها زندگی کند، حتی یک ذره از عشق و محبت را نخواهد یافت، حتی اگر خاک پادشاهی بزرگ پس از مرگ او بر زمین بپاشند.