هوش مصنوعی: سرم به خاک مستان خوشحال می‌رود و می‌خواهم که با شراب نقش دانش را بشویند.

هوش مصنوعی: اگر من در حال مستی باشم، دنیای کوچک و بی‌ارزش را به بهای یک جام شراب به کنار می‌گذارم.

هوش مصنوعی: زمانی که دچار فتنه و آشفتگی می‌شویم، خوب است که در زمان مستی و دیوانگی آزادانه زندگی کنیم و از عقل و فرهنگ خود فاصله بگیریم.

هوش مصنوعی: هر آبی که از حد و اندازه‌اش بیشتر بنوشی، دیگر نمی‌توانی یک قطره اضافی از آن بنوشی.

هوش مصنوعی: اگر زندگی نوشیدنی باشد، پس نوشیدن آن هم از قیمت بالایی برخوردار است.

هوش مصنوعی: جز شراب که از بوی آن انسان مست می‌شود، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند به اندازه‌ای که شراب می‌نوشی، تو را سیر کند.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، دانه دانه از پیاله شراب بریز و به عاشق محبت کن.

هوش مصنوعی: عشق به من کمک می‌کند تا با آشنایی از نگرانی‌هایم آزاد شوم.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، آن نغمه‌هایی که از حکیمی می‌آید را بخوان، زیرا که عقل درست‌اندیش از آن‌ها متاثر و فرسوده شده است.

هوش مصنوعی: با نرمی و محبت رفتار کن تا روح از رنج و ناراحتی رها شود و از این عقل بی‌فایده آزاد گردد.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شراب تازه را به ما بده که باعث روشنی چشم مست‌ها شده است.

هوش مصنوعی: گوش من را پر از صدا و نوش کن به طوری که دیگر هیچ نصیحت و سخن حکیمانه‌ای در گوشم باقی نماند.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، آن ساز خوش صدا را که برای کودکانی چون کودکانی با زیبایی و لطافت نواخته می‌شود، به دست بگیر و با حال خوش بنواز.

هوش مصنوعی: صدایی که در ابتدا به شما آموزش می‌دهد، در حالی که با چوبی ضربه می‌زنید، می‌تواند به شما کمک کند تا نظر خود را به درستی بیان کنید.

هوش مصنوعی: ای ساقی، آن جام شادی را بیاور که بتواند ریشه‌های غم را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: به من چیزی بده که آرامش را به جانم منتقل کند و از رنج و سختی‌های زمانه مرا نجات دهد.

هوش مصنوعی: بیا و آن سازنده خوش صدا را بیاور، زیرا بدون آن به بهبودی فکر و ذهن انسان می‌رسد.

هوش مصنوعی: بزن تا هوش و عقل را از بین ببرد و زندگی تازه‌ای در دل ایجاد کند که از طریق گوش به ما برسد.

هوش مصنوعی: بیایید ای ساقی، آن شراب تلخ را بیاور که لذت زندگی را به کام ما بریزد.

هوش مصنوعی: به من چیزی بده تا با شیرینی آن را به کار ببرم، زیرا در زندگی تلخی‌های زیادی را تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: بیا ای مطرب، صدای خوشی را بلند کن و آهنگ شاداب و روح‌نوازی برای من بزن تا روحم تازه شود و شاداب گردد.

هوش مصنوعی: با دلگرمی و شادابی، از تو می‌خواهم که با کلام شیرین و دلنشین خود، زندگی را به جریان بیندازی؛ زیرا مانند رودخانه‌ای خشک و بی‌روح به نظر می‌رسد، و تنها با محبت و احساسات توست که می‌تواند مانند بارانی بر زمین بیفتد و جان بگیرد.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن نوشیدنی دلنشینی را بده که باعث شادابی و خوشحالی مجلس می‌شود، مانند سرسبزی و نشاط بهار.

هوش مصنوعی: به من بده تا در بدنم قدرتی پیدا شود، و گل زرد من به رنگ ارغوانی درآید.

هوش مصنوعی: بیا و نوازنده، همه چیز را برای شادی و میگساری آماده کن و با ساز و آواز خود ما را سرگرم کن.

هوش مصنوعی: اگر مانند عروسانش او را در آغوش بگیری، او از کدوهای توخالی پر می‌شود.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شرابی را بیاور که مانند سنگ عقیق زیباست و هم نامش کوثر است و هم به آن رحیق می‌گویند.

هوش مصنوعی: ریشه‌ها و مشکلات خود را رها کن تا بتوانی به فردی با روحی آزاد و خوشحال تبدیل شوی. با ترک بارهای سنگین، نسیمی از آرامش و خوشبختی به زندگی‌ات بوزد.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، چیزی بیاور که روح را سرزنده کند و هم صبح را زیبا کند و هم حالتی شاداب و خوش را به صبح بیاورد.

هوش مصنوعی: بیا و در جمع همگان به شادی و سرور بپرداز و دل و جان افرادی که در حال نوشیدنند را تازه کن.

هوش مصنوعی: برای زنده کردن روح پاک خود، از شادمانی و لذت استفاده کن، زیرا این روح، به ذره‌ای زندگی نیاز دارد و در غیر این صورت، مرده و بی‌رمق خواهد ماند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و آن گنجی را بیاور که شادی را به ما ارزان کند و افکار و نگرانی‌هایمان را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: بیا تا با شادابی و خوشی، گفت و گوی جدیدی داشته باشیم و از آن برای زیباتر کردن مجلس و محفل استفاده کنیم.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، ساز چنگ را بزن و آن آهنگ دلنشین را به آواز درآور.

هوش مصنوعی: چه زیباست که به خاطر لذت صدای او، دوستانش نیازی به می و نوشیدنی نداشته باشند.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن نوشیدنی خوشمزه را بیاور که بتوانم اندوه و غم را کنار بگذارم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بیا و جامی پر از شراب به من بده، چرا که عبادتگاه زرتشتیان توسط این شراب به محلی مقدس تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: به من بده تا در حال مستی به خواب شیرین بروم و ناراحتی و غم را با آب خوش فراموش کنم.

هوش مصنوعی: بیا ای ساززن، صدای زیبا و دلنشینت را بلند کن، تا با یک نغمه زاهدان را به شادی و حال و هوای زندگی در کوی میکشان برسانی.

هوش مصنوعی: زنی را توصیف می‌کند که به شدت احساسات و خاطرات قدیمی را در دل بیدار می‌کند و مانند آتشی که سینه را می‌سوزاند، اشتیاق و دردهای گذشته را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن آب زلال و زندگی‌بخش را بیاور که تمام زشتی‌ها و تاریکی‌ها را از وجود پاک کند.

هوش مصنوعی: بده تا مرا به خانه‌ام ببرد، جایی که خاک آلوده دور شود و پاکی را احساس کنم.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، آن علم و دانش باریک و ظریف را بیاور که بتواند جان و دل تاریک و کدر ما را روشن کند.

هوش مصنوعی: سوزی و شوقی را بیان کن که حتی می‌تواند دستار عالمان را از سرشان بیندازد.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن گنج و راز وجود را به ما بده که بدون همراهی دیگران، ما را به لطف و بخشندگی برساند.

هوش مصنوعی: به من عطا کن تا خوشحال شوم و از گنجینه کلمات با طراوت و شادابی سخن بگویم.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، هر رشته موی کمانچه را به دقت بررسی کن تا نغمه‌ای شبیه به موهای نرم و لطیف پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که ساز این نوازنده به گوش مستان برسد، آوازش موجب می‌شود که شراب هم لذت‌بخش و خوش‌گوار شود.

هوش مصنوعی: بیایید ای ساقی، آن جام را بیاور که درون آن گوهری است که مردم را به شرف و ارزش می‌رساند.

هوش مصنوعی: بیا تا برایت شادی بیاورم و از دل سنگ و جواهرهایی زیبا بیرون بیاورم.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، آن چیزی را که باعث خوشحالی دل می‌شود بیاور، چرا که گاهی صوفیان از آن ملامت می‌کشند.

هوش مصنوعی: بگو تا لحظه‌ای در بزم خوشی شرکت کنم و با شراب، خودم را از قید و بند رها سازم.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شراب بدون مستی را بیاور تا من از این جسم خاکی و غبارآلود رها شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که روح غمگین من گم شود، هیچ‌کس بر خاک من حتی یک قطره هم نخواهد ریخت.

هوش مصنوعی: بیا ای تارزن، آواز سر بده و غم را از دل‌های غمگین بیرون بران.

هوش مصنوعی: از نو، شیوه عشق ورزی را به یاد بیاور و با صدا و آهنگ، این بنا و ساختار کهنه را زیبا کن.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن پیاله‌ی گرم را بردار و یکی از جرعه‌هایش را بر زمین خسرو بریز.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن شرابی را که به آرزوهایم می‌رسد به من بده، زیرا در لیوان من فقط همین است.

هوش مصنوعی: مرا با دوستانم بخور، اما یاد حریفان بد را از یاد ببر.

هوش مصنوعی: بیا ای نوازنده، ساز را به دست بگیر و پرده را بسوزان، چرا که این دل را که پر از عشق است، می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: خسرو با یک حرکت به هدفش رسید و کارش به سرعت تمام شد.