کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۷۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جوانی گفت با محبوب خوشگوی</p></div>
<div class="m2"><p>که چون بینی هوا خواه تو یارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چرا کاغذ نچسبانی به بینی</p></div>
<div class="m2"><p>سریش از نیست با کاغذ من آرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بگفت از ضعف پیری و فقیری</p></div>
<div class="m2"><p>من مسکین سر بینی ندارم</p></div></div>

شمارهٔ ۷۶

جوانی گفت با محبوب خوشگوی
که چون بینی هوا خواه تو یارم
چرا کاغذ نچسبانی به بینی
سریش از نیست با کاغذ من آرم
بگفت از ضعف پیری و فقیری
من مسکین سر بینی ندارم

هوش مصنوعی: در این شعر، جوانی به محبوب خود می‌گوید که چرا کاغذی برای نشانه‌گذاری احساساتش به او نمی‌چسباند. او اشاره می‌کند که در دل خود علاقه‌اش را به محبوب دارد و از محبوب می‌خواهد که به او توجه کند. محبوب در پاسخ، به ضعف و فقر خود اشاره می‌کند و می‌گوید که او به خاطر ناتوانی‌اش، نمی‌تواند این نشانه‌ها را به خود بچسباند.

شمارهٔ ۷۴

شمارهٔ ۷۵

هوش مصنوعی: جوانی به محبوبش گفت که وقتی می‌بینی کسی دیگر به تو علاقه‌مند است، چه حسی داری؟

جوانی گفت با محبوب خوشگوی

که چون بینی هوا خواه تو یارم

هوش مصنوعی: چرا کاغذ را به بینی‌ام نمی‌چسبانی، این کار از بی‌هویتی توست، من با کاغذ خودم آرام می‌شوم.

چرا کاغذ نچسبانی به بینی

سریش از نیست با کاغذ من آرم

هوش مصنوعی: به دلیل پیری و فقر خود، من حتی دیگر از داشتن سر و وضع مناسب هم محروم هستم و در واقع در وضعیت ناگواری قرار دارم.

بگفت از ضعف پیری و فقیری

شمارهٔ ۷۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده