هوش مصنوعی: این چیست که باعث شگفتی و خوشحالی است؟ چه سخنان زیبا و شیرینی که به زبان می‌آید و چه لطافتی در آن نهفته است!

هوش مصنوعی: چهره روح خود را در آب ببین، که با آن حالت زیبا، خود را نمی‌توانی نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: اگر تو را پیش خود بنشانم، تو آن آتشی نیستی که خاموش شوی.

هوش مصنوعی: عذاب و درد درونم به حدی است که جانم به تنگ آمده و برای عشق تو شدم قربانی. در این حال، خون من مانند آبی است که تو در آرزویش هستی.

هوش مصنوعی: زاهد! من از لب او مست شده‌ام و تو بی‌خبر از شراب رنگین او هستی.

هوش مصنوعی: اگر آتش دل ما بر پا شود، هیچ مردی نمی‌تواند دامنش را از این آتش دور کند، هرچند که او تلاش کند.

هوش مصنوعی: وقتی به در بند زلف محبوب افتادی، در آنجا به زیبایی تسلیم و فروتنی را خواهی دید.