هوش مصنوعی: ای نسیم، تا کی با زلف معشوق بازی می‌کنی؟ آیا سر خود را به باد می‌دهی چون بسیار در این بازی غرق شده‌ای؟

هوش مصنوعی: اگر از آسمان به زمین بیفتی، مانند موهای او در هوا آویزان خواهی شد و بر روی طناب‌ها مانند یک شبان در تاریکی، بازی می‌کنی.

هوش مصنوعی: عشق و احساسی که با لبان او تجربه می‌کنی، ارزش خطر کردن را دارد، حتی اگر این بار به جان خودت نیز آسیب برسانی.

هوش مصنوعی: می‌گویی که نمی‌دانی چگونه می‌توانم به درد قلبت مرهمی بگذارم، ولی در حقیقت با من شوخی می‌کنی و به نظر می‌رسد که در حال بازی هستی.

هوش مصنوعی: در دبیرستان، همچنان که با شوخی و بازی‌های کودکانه سر و کار داری، باید به یادگیری درست و جدی نیز توجه کنی. این یادگیری حالت تکراری دارد و شبیه به بازی به نظر می‌رسد، اما هدفش آموختن است.

هوش مصنوعی: به پارکی بیا و به تصویر مو و چهره‌ات در آب نگاه کن. اگر در شب مهتاب در بستان سرگرم بازی هستی، این لحظه را غنیمت بشمار.

هوش مصنوعی: در بهار زندگی، زمانی که تغییرات و زیبایی‌ها نمایان می‌شود، تو با دوستان و عزیزانت که مانند گل‌ها زیبا هستند، سرگرم بازی و خوش‌گذرانی می‌کنی.