هوش مصنوعی: عید تو مبارک باد، ای خورشید زیبا و دلربا! از لب شیرین تو، اولین حلوای عید را بگیر و به دعاگویان بخشش کن.

هوش مصنوعی: مردم به تماشای ماه مشغولند، در حالی که ما تنها تو را می‌نگریم. برای عاشقان، این لحظه عید است، و مردم در جستجوی ماه نو هستند.

هوش مصنوعی: در شب‌های خاص و مقدس، دل ما به زیبایی‌هایی مانند ابروها و موی خوشبو مشغول است و در آن حال، احساساتی شیرین و دل‌انگیز داریم.

هوش مصنوعی: اگر در صبح عید، عطر خوشی فضای مجلس ما را پر کرد، به خاطر این نعمت شکرگذار باشید و خوشبویی را که از زلف و لب‌های گل‌های خوشبو به مشام می‌رسد، احساس کنید.

هوش مصنوعی: ای کاش رقیب ناگهان مانند ماه پنهان می‌شد، تا من بدون دیدن زیبایی‌اش می‌توانستم به شادی و جشن بپردازم.

هوش مصنوعی: من روز عید به نماز خواهم ایستاد، پس ای ساقی سریعاً آبی بیاور تا دست من را با آن بشویم.

هوش مصنوعی: گروهی از آدم‌ها از بندگی و کمال خود خوشحال هستند و همه در انتظار دیدن چهره زیبا هستند، در حالی که او هم به زیبایی روی آنان مشتاق است.