هوش مصنوعی: اگر من گناهکاری هستم که به آن چشم نگاه کرده‌ام، دل می‌سوزانم. شب و روز غیر از نگاهش چیزی برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای او مانند ماه کامل است و ابروهایش مثل ماه نو می‌باشد. اگر به او نگاه کنی، زیبایی‌اش به اندازه‌ی ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: وقتی که بخواهم از دنبالش بروم، ای سایه، تو بیا کنار من، چرا که قدرت تحمل بار سنگین مسیر او را ندارم.

هوش مصنوعی: اگر به اشک من نگاهی بیندازی و چشمانت سرخ شود، سپس به رقیبت نگاه کن و دلت را بر او متمرکز کن.

هوش مصنوعی: دل در چاهی افتاده و نگاهش به زلف کسی است که مانند ریسمان‌هایی رشته‌کشیده و پاره شده، این دل آرزو دارد که از آن چاه رهایی یابد.

هوش مصنوعی: دل فقط به خاطر تو می‌تپد و به فکر توست، در حالی که کسی دیگر نمی‌تواند شادی‌اش را به او بدهد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که بیدریغی و خودداری تو از نشان دادن محبت و بخشش، به یک درخت کمال (شخصی بزرگوار و کامل) آسیب می‌زند. آیا تا کی می‌خواهی این رفتار خشن و ناسزاگویانه را ادامه دهی و به او محبت نکنی؟