شمارهٔ ۶۲۴
به خواب آن لعل میگون دیده ام دوش
هنوز از ذوق آنم مست و مدهوش
اگر آرد ز من آن بی وفا یاد
من از شادی کنم خود را فراموش
سر موئی به جانی می فروشد
چنین ارزان بگوئیدش که مفروش
همی کردم بر آن در دوش فریاد
سگی بانگی بزد بر من که خاموش
به گفتار تو گر در لاف میزد
گرفت اینکه به عذر آن گنه گوش
دهانش کرد عیب غنچه ظاهر
بر آن عیب ای صبا دامن قرو پوش
کمال از طرة او بر حذر باش
که طرارست دانم بر بناگوش
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به خواب آن لعل میگون دیده ام دوش
هنوز از ذوق آنم مست و مدهوش
هوش مصنوعی: دیشب در خواب، آن گوهر زیبا را دیدهام و هنوز از خوشحالی و شوق آن مست و گیج هستم.
اگر آرد ز من آن بی وفا یاد
من از شادی کنم خود را فراموش
هوش مصنوعی: اگر آن بیوفا مرا به یادش بیندازد، من هم از شادی، خود را فراموش میکنم.
سر موئی به جانی می فروشد
چنین ارزان بگوئیدش که مفروش
هوش مصنوعی: به کسی که حاضر است به قیمت بسیار پائین جان خود را بفروشد، بگویید که چنین ارزانی را نفروشد و ارزش خود را بدانید.
همی کردم بر آن در دوش فریاد
سگی بانگی بزد بر من که خاموش
هوش مصنوعی: من مدتی طولانی بر آن در فریاد میزدم، ناگهان سگى بر من پارس کرد و گفت که ساکت شو.
به گفتار تو گر در لاف میزد
گرفت اینکه به عذر آن گنه گوش
هوش مصنوعی: اگرچه تو در حرفهای خود به غرور و خودستایی میپرداختی، اما حقیقت این است که به خاطر گناه خود، دیگران به عذر تو گوش نخواهند داد.
دهانش کرد عیب غنچه ظاهر
بر آن عیب ای صبا دامن قرو پوش
هوش مصنوعی: او با رفتار خود عیبهای پنهان را نمایان کرد. ای نسیم، دامن خود را برسید و بپوشان.
کمال از طرة او بر حذر باش
که طرارست دانم بر بناگوش
هوش مصنوعی: مواظب کامل بودن و زیبایی او باش، زیرا که این زیبایی ممکن است فریبی در خود داشته باشد.