هوش مصنوعی: از درد تو هیچ گریزی برای جان وجود ندارد و سر من هم نمی‌تواند از نوک تیز خنجر تو فرار کند.

هوش مصنوعی: اگرچه آرزوهایم مرا می‌آزارد، اما شعله‌ور بودن این احساسات در دل من باعث می‌شود که آن یادها همچنان در ذهنم زنده بمانند و از آن یادها نمی‌توانم رهایی یابم.

هوش مصنوعی: از زلف و موهای خود، چیزی نگویید و آنها را به دست نگیرید، چرا که این موضوع به همان مسأله کج و مییر وابسته است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که نشستن در کنار در، نشانه‌ی بی‌ادبی است و بهتر است از زحمت بی‌فایده برای باد خودداری کنی، زیرا موقعیت خود را ترک کن.

هوش مصنوعی: مردم می‌گویند که باید از ظلم زلف و زیبایی چهره‌اش دوری کرد، اما در روشنایی روز چگونه می‌توان از این بند رهایی یافت؟

هوش مصنوعی: هر که از کلام من به توصیف چهره زیبایت پرداخت، هیچ‌کس نمی‌تواند به این زیبایی و لطافت سخن بگوید.

هوش مصنوعی: دستش را در زلف تو فرو کرد و زیبایی را به دست آورد، به طوری که دزد هم از آنجا چیزی را به سرقت برده است و در دستانش آویزان است.