هوش مصنوعی: کسی که در دام زیبایی‌های تو افتاده، چگونه می‌تواند در بند موی خود باشد؟ خوشا به حال او که در این حالت، از حقیقت و واقعیت آگاه است.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر زیبایی و جذابیت محبوبش، سر خود را به علامت احترام پایین می‌آورد، اگرچه فکرش عمیق و وسیع به نظر می‌رسد، اما در واقع شخصی با بینش محدود است.

هوش مصنوعی: من احساسی عمیق و ویژه نسبت به تو دارم که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند جایگزین آن شود. چگونه ممکن است کسی که عاشق است، خواسته‌ای غیر از عشق محبوبش داشته باشد؟

هوش مصنوعی: دل اهل نظر را نشکن، زیرا زلف سیاه و افشان تو مثل زنجیره‌ای است که به دور قمر می‌چرخد و این زیبایی جاودان است.

هوش مصنوعی: هر چند که وجود تو با هر نگاه، اشک را بر چشمانم می‌آورد، اما در هر بار مشاهده تو، چشمم بیشتر به تو خیره می‌شود.

هوش مصنوعی: از مو و چشمان او امیدوارم که شانس و اقبال مرا نشان دهد، زیرا همان‌طور که صبحگاهان تاریکی شب را می‌شکند، وجود او نیز می‌تواند روزگاران سخت را روشن کند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، دیگر از باده‌های شیرین در مجلس نیاور؛ زیرا چشمان مست تو، بر سر مستان، تنها یادآور دمی پر از زخم و درد جان است.

هوش مصنوعی: در برابر چشمان من، هیچ خیالی همچون تو وجود ندارد. دل می‌گوید که هر کسی ممکن است به این دریا سفر کند.

هوش مصنوعی: عاشق چه نقصانی دارد اگر دیگران او را بدنام بخوانند؟ به هر حال، این بدنامی باعث می‌شود که او در دنیا مطرح و شناخته شود.