هوش مصنوعی: زلف دلبر ما همچون دام دل‌هاست که هرگز از آن رهایی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی کسی از دام زلف محبوب فرار کند، به دلیلی این کار دشوار است، چون آن دام به گونه‌ای پیچیده و گره‌خورده است که فرار از آن ساده نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که زنجیرهای محبت را از هم باز کردی و از دو زلفت دور شدم، دل من را هم ذره ذره از بند آزاد کردی.

هوش مصنوعی: گاهی ناز می‌کنم و گاهی زلف تو را می‌نگرم که چه احساسی از تو دریافت می‌کنم.

هوش مصنوعی: خون‌های تازه‌ای در خیابان تو ریخته شد تا موهای زیبای تو را قطع کنند.

هوش مصنوعی: وقتی زلف سیاه تو را می‌بینم، چقدر دل‌باخته‌ام که وقتی می‌خواهم به تو برسم، فقط حیران می‌مانم و نمی‌توانم چیزی بگویم.

هوش مصنوعی: خاکی که زیر پای توست، به کمال رسیده و تو حتی موهایت را هم به آن خاک نمی سپاری و آنها را رها کردی.