هوش مصنوعی: زلف تو که به خاطر تکبرش مانند دو رشته است، به راحتی به خاطر وزش باد به زمین افتاد و بیچاره را از پا درآورد.

هوش مصنوعی: باز کردن گره از زلف تو کار آسانی نیست؛ در این راه، باد صبا موها را به راحتی می‌شقافد.

هوش مصنوعی: دامن زیبایی را به خاطر ناز و دل‌ربایی‌اش بکش کنار، زیرا این لباس مخصوص قامت زیبا و دلنشین تو دوخته شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز با مژگانش به آن خاک پای نرفته است، و هیچ‌کس برای پیگیری آن رود، با چشمانش به توتیا نگاه نکرده است.

هوش مصنوعی: دست من از بخت بد به جایی نمی‌رسد که بتوانم پایش را پس از خوشامدگویی ببوسم.

هوش مصنوعی: چشمان من به دلیل آن نگاه تو، به قدری پر از زیبایی و شرم است که حالا شایسته‌ی نگاه عاشقان شده است.

هوش مصنوعی: دهان تو شبیه حرف "میم" است و بالای آن نمایانگر حرف "الف" بوده که خدا این دو حرف را برای ما خلق کرده است.

هوش مصنوعی: در نزد من از شیرینی لب‌هایت سخن نگو، زیرا تو که به من محبت می‌کنی، باید به گدا رحم کنی.

هوش مصنوعی: پرسیدی که اعلی‌ترین مقامات و کمالات چیست، گفتم که درِ فقیران در پیش توست، ای پادشاه!