هوش مصنوعی: از من نپرس دربارهٔ حال عاشقانِ بی‌تاب، بلکه از خود او بپرس که غم‌نشین و محبوب کجاست.

هوش مصنوعی: ای دل، بارها به زلف آشفته‌ات بگو که من برای تو بی‌تاب هستم، اما تو برای چه کسی بی‌تابی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که از حال درهم شکسته و نظاره کردن به افسردگی و افتادگی خود صحبت می‌کند. به او یادآوری می‌شود که ببیند شب و روز چطور در کنار چه کسی سپری می‌شود و شاید این اشاره به همراهی و حمایت دیگری باشد که در زندگی‌اش وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو با این زیبایی و شمایل دلربا، همچون جویباری از کنار چشمانم عبور می‌کنی، اما هنوز نمی‌دانم که به کجا می‌روی.

هوش مصنوعی: دل من را با خطوط و موهایت ربودید، به شکل‌های عجیب و غریبی. ای نقاش، بگو عزیز من کیست؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تلاش من بی‌فایده است، چون همه چیز در جهان به سمت تازه‌ها و نو شدن حرکت می‌کند. تا زمانی که تو تصمیم نگیری، هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر به کمال دست نیابی، هرگز نمی‌توانی از زیبایی و لطافت حقیقت آگاه شوی. به‌طوری‌که از بهترین چیزها هم نخواهی پرسید.