هوش مصنوعی: دل زیبا و غمگین من به یاد خال زیبای تو در زلفت آرام گرفته است. شگفت‌انگیز این‌که مرغی در دام تو گرفتار شده و برای خود جایی پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: با زیبایی و ظرافت قامت تو، نسیم صبح هر چه را که گلستان از هوا می‌گوید، در خود دارد.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که به عنوان نتیجه‌ی عمر با ارزش من باقی مانده، در اثر غم و اندوهی است که از دامن زلف تو به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: عشق تو دل مرا به سختی در دست گرفت و با بی‌رحمی آن را تسخیر کرد، چون در نهایت این قلب است که از دست می‌رود و تنها خداوند است که می‌تواند آن را نجات دهد.

هوش مصنوعی: در زمینه زهد و پارسایی، من هرگز روشی بهتر از این ندیده‌ام که از ریا و تظاهر دوری کنیم.