رباعی ۱۳۳
می نوش که عمرِ جاودانی این است،
خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.
هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،
خوش باش دمی، که زندگانی این است.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
می نوش که عمرِ جاودانی این است،
خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.
هوش مصنوعی: بنوش زیرا که زندگی ابدی در همین لحظه نهفته است، و تنها ثمره جوانی تو همین تجربه و لذتی است که اکنون میچشی.
هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،
خوش باش دمی، که زندگانی این است.
هوش مصنوعی: زمانی است که گلها شکفتهاند و دوستان خوشحال و سرمست هستند. لحظهای را خوش بگذران، چرا که زندگی همین لحظات زیباست.
حاشیه ها
1394/08/29 11:10
مهدی
در بیت دوم :
هنگام گل است و سبزه ، یاران سرمست
خوش باش دهی که زندگانی این است
نیز ذکر شده
1396/04/27 13:06
سیاووش
در مجموعه ی رباعیات خیام این شعر توسط آقای محمدرضا شجریان خوانده شده است.