خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم   [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>می نوش که عمرِ جاودانی این است،</p></div>
<div class="m2"><p>خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،</p></div>
<div class="m2"><p>خوش باش دمی، که زندگانی این است.</p></div></div>

رباعی ۱۳۴

می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است
هنگام گل و مل است و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است

رباعی ۱۳۲

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/317

می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دوْر جوانی این است
هنگام گل و مل است و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است

رباعی ۱۳۳

می نوش که عمرِ جاودانی این است،

خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.

هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،

خوش باش دمی، که زندگانی این است.

رباعی ۱۳۳

اطلاعات

خوانش ها

رباعی ۱۳۲ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها