خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم   [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>* می بر کفِ من نِهْ که دلم در تاب است،</p></div>
<div class="m2"><p>وین عمرِ گریزپای چون سیماب است،</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دریاب که، آتشِ جوانی آب است،</p></div>
<div class="m2"><p>هُش دار، که بیداری دولت خواب است.</p></div></div>

رباعی ۱۳۳

می بر کف من نه که دلم در تاب است
وین عمر گریزپای چون سیماب است
دریاب که آتش جوانی آب است
هش دار که بیداری دولت خواب است

رباعی ۱۳۱

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/316

رباعی ۱۳۲

* می بر کفِ من نِهْ که دلم در تاب است،

وین عمرِ گریزپای چون سیماب است،

دریاب که، آتشِ جوانی آب است،

هُش دار، که بیداری دولت خواب است.

رباعی ۱۳۲

اطلاعات

خوانش ها

رباعی ۱۳۱ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها