رباعی ۹۴
چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،
وین رفتنِ بیمراد عَزمی است درست،
برخیز و میان ببند ای ساقی چُسْت،
کاندوهِ جهان به می فروخواهمشست.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون آمدنم به من نَبُد روز نخست،
وین رفتنِ بیمراد عَزمی است درست،
هوش مصنوعی: وقتی که به دنیا آمدم، روز اولی برایم وجود نداشت و این رفتن بیهدف و بیخواسته، تصمیمی قاطع است.
برخیز و میان ببند ای ساقی چُسْت،
کاندوهِ جهان به می فروخواهمشست.
هوش مصنوعی: بیدار شو و میان را پر کن ای ساقی چالاک، مینوشم تا غمهای جهانی را از خود دور کنم.
خوانش ها
رباعی ۹۴ به خوانش سهیل قاسمی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"چون آمدنم به من نبد روز نخست"
با صدای احمد شاملو (آلبوم رباعیات خیام)
حاشیه ها
1395/06/22 15:08
محسن اصلانی
استاد اسرافیل شیرچی در یکی از شاهکارهای خوشنویسی خود این رباعی را ب قلم خود نگاشته اند که سرشار از زیبایی است
1398/06/24 03:08
ماکان
این رفتن بی مراد عزمیست درست
1399/03/26 14:05
خودخلاصی
منظور از مصرع "وین رفتنِ بیمراد عَزمی است درست" چیست؟
1403/12/06 13:03
مِهتی
فکر میکنم منظورش این باشه که ما چون اومدنمون دست خودمون نبود، باید به این واقف باشیم که از کی و کجا رفتنمون هم واقف نیستیم؛ پس بهتره تسلیم باشیم در برابر مرگ...
1399/10/04 22:01
احمد نیکو
چون من به خودی نیامدم روز نخست
گر غم خورم از بهر شدن ناید چست
هر چند رهی اسیر در قبضهٔ توست
زین آمد و شد رضای تو باید جست
(رباعی شماره 46 از سنایی غزنوی)
1401/06/13 22:09
احمد نیکو
عبارت صحیح مصرع چهارم رباعی:
کاندوه جهان به می فرو باید شست