در تصحیح احمد شاملو به جای کلمه موافقت مرافقت ضبط شده است

مرافقه یعنی دوست شدن اما مرافقت به چه معناست؟

دوستان وقتی دور هم جمع هستید و دور هم خوش هستید، از من (شاعر در زمانی که درگذشته است) هم یاد کنید.
هنگامی که دور هم باده ی خوشگوار می نوشید، وقتی که (مثل قدیم ها که من زنده بودم) نوبت به من رسید، جام را نگونسار کنید. یعنی سهم من را به زمین بریزید.
(از خاک به من خواهد رسید!)

من اگه جای شاعر بودم به این صورت شعر رو میگفتم
یاران به مرافت چو دیدارکنند
باید که ز دوست یاد بسیار کنند
چون باده خوشگوار نوشند به هم
نوبت چو به رفته شد نگونسار کنند
به نظر بنده شاعر در این صورت به صورت کلی تر
با آیندگان صحبت میکرد
با تشکر از توجه شما
محمد پارسای عبدی هستم از رشت

یاران به مرافقت(دوستی و رفاقت) چو دیدار کنید
شاید (شایسته است) که ز دوست یاد بسیار کنید (منظور دوستانی که نیستند یا در این جهان و یا در آن مکان)
چون باده خوشگوار نوشید به هم (در قدیم نوبتی مینوشیده اند و همه در یک پیاله)
نوبت چو به ما رسد( که حضور نداریم) نگونسار کنید
در قدیم پس از یک دور، پیاله ای هم به روی زمین به یاد دوستان غایب می ریخته اند حافظ میفرماید اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

یاران چو به اتفاق دیدار کنید
باید که زِ دوست یاد بسیار کنید
چون بادهٔ خوشگوار نوشید بهم
نوبت چو به ما رسد نگونسار کنید