خیامرباعی ۵۳
این کهنه رباط را که عالم نام است
آرامگَهِ اَبْلَقِ صبح و شام است،
بزمی است که واماندهٔ صد جمشید است،
گوری است که خوابگاهِ صد بهرام است!
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این کهنه رباط را که عالم نام است
آرامگَهِ اَبْلَقِ صبح و شام است،
هوش مصنوعی: این بنای قدیمی که به نام جهان شناخته می‌شود، محلی است که در آن شب و روز به آرامش و سکون می‌گذرد.
بزمی است که واماندهٔ صد جمشید است،
گوری است که خوابگاهِ صد بهرام است!
هوش مصنوعی: این جمله به توصیف وضعیتی می‌پردازد که نشان‌دهنده‌ی فضایی پر از زیبایی و شکوه است، جایی که آثار و نشانه‌های عظمت و قدرت شخصیت‌های تاریخی و افسانه‌ای مانند جمشید و بهرام در آن مشاهده می‌شود. به نوعی، این مکان یا حال و هوا، نمایان‌گر فراموشی و غم ناشی از عدم حضور این شخصیت‌ها و پیروزی‌هایی است که در گذشته وجود داشته است.