رباعی ۲۸
افلاک که جز غم نفزایند دگر؛
نَنْهَند به جا تا نربایند دگر؛
نا آمدگان اگر بدانند که ما
از دَهْر چه میکشیم، نایند دگر.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
رباعی ۲۸ به خوانش سهیل قاسمی
حاشیه ها
1400/08/06 21:11
Star Stari
با سلام رحمت بیکران بر روح زیبای حکیم عمر خیام یگانه دهر.در مورد این رباعی و رباعیاتی که گلایه از تقدیر محتوم است نشأت گرفته از علم نجوم خیام هست زیرا که منجمین با پی بردن به اسرار درجات ستارگان در افلاک و حرکات این اجرام در آسمان تقدیر انسان ها رقم میخورد و طالع وقت تولد که زیچ و زایچه نامیده میشود لحظه به لحظه زندگی مولود را نشان یا رقم میزند و به عقیده ی منجمان این تقدیر حتمی است والله و علم