گنجور

رباعی ۲۸

افلاک که جز غم نفزایند دگر؛
نَنْهَند به جا تا نربایند دگر؛
نا آمدگان اگر بدانند که ما
از دَهْر چه می‌کشیم، نایند دگر.

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

افلاک که جز غم نفزایند دگر؛
نَنْهَند به جا تا نربایند دگر؛
هوش مصنوعی: آسمان‌ها که جز غم و اندوه چیزی به ما نمی‌دهند، دیگر در جای خود بمانند تا چیزی از ما کم نشود.
نا آمدگان اگر بدانند که ما
از دَهْر چه می‌کشیم، نایند دگر.
هوش مصنوعی: اگر کسانی که به ملاقات ما نمی‌آیند، می‌دانستند که ما در طول زمان چه سختی‌ها و رنج‌هایی را تجربه می‌کنیم، دیگر برای ملاقات ما نمی‌آمدند.

خوانش ها

رباعی ۲۸ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها

1400/08/06 21:11
Star Stari

با سلام رحمت بیکران بر روح زیبای حکیم عمر خیام یگانه دهر.در مورد این رباعی و رباعیاتی که گلایه از تقدیر محتوم است نشأت گرفته از علم نجوم خیام هست زیرا که منجمین با پی بردن به اسرار درجات ستارگان در افلاک و حرکات این اجرام در آسمان تقدیر انسان ها رقم میخورد و طالع وقت تولد که زیچ و زایچه نامیده می‌شود لحظه به لحظه زندگی مولود را نشان یا رقم میزند و به عقیده ی منجمان این تقدیر حتمی است والله و علم

1404/07/19 14:10
علی میراحمدی

افلاک که جز غم نفزایند دگر؛

نَنْهَند به جا تا نربایند دگر؛

نا آمدگان اگر بدانند که ما

از دَهْر چه می‌کشیم، نایند دگر

رباعی خیامی این را گویند.

شخصا برای چنین خیامی احترام بیشتری قائلم تا آن دیگری که نسخه خوشباشی میپیچد!