رباعی شمارهٔ ۱۵۱
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۱۵۱ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۱۵۱ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۱۵۱ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۱۵۱ به خوانش علی قلندری
حاشیه ها
آن را که عیان است جه حاجت به حاشیه و توضیح است؟
به جای "وانگه برای خشت گور دگران" باید
"وانگه ز برای خشت گور دگران" باشد.
خشتی بنهند بر مغاک من و تو
روزی که بوَد روز هلاک من و تو
از تن بِرَهد روان پاک من و تو
ای بس که نباشیم وزین طاق کبود
مه می تابد بر سر خاک من و تو
رباعی از عطار (مختارنامه) باب ۴۴ شماره ۴۸
حضرت خیام در این رباعی اشاره به فانی بودن جهان دارد و می فرماید این خاک که خشت گور است پیش از ما جان های پاکی بوده است و ما نیز پس از مرگ خاک و خشت گور دگرانیم (تسلسل نظام خاص جهان هستی که به صورت فیلسوفانه با بیانی شاعرانه و بسیار زیبا آفرین بیان فرموده.)
روحش شاد و یادش گرامی
چه تسلسلی واقعا ....
سلام بر یاران
دنیا همه با دور و تسلسل بر پاست
چون چرخه آب و نسل ما آدمهاست
قانون بقای ماده را نشنیدی؟
تبدیل شویم و اصلمان پا بر جاست
باتشکر از دوستان
تا تن با ماست در مغاکیم همه
چون تن برود روان پاکیم همه