بـا سـر و قـدی تـازه تـر از خــرمــن گـل --- از دسـت مـده جــام مـی و دامـن گــل
زان پــیـش کـه نــاگـه شـود از بـاد اجـل --- پــیـراهـن عـمـر تــو چـو پــیراهن گــل

از میلاد متشکرم که درست تصحیح کرده است

البته در نسخه ای که ادوارد فیتزجرالد از آن بهره برده این رباعی چنین آمده :
با دلبرکی تازه تر از خرمن گل
از دست مده جام می و خرمن گل
زان پیشترک که گردد از باد اجل
پیراهن عمر ما چو پیراهن گل

در ادبیات کلاسیک شکفتن گلبرگ های عنچه را به «جامه دَری» تشبیه می کردند و آن را همچون صاحب جامه ای «چاک چاک» می دانستند. اینجا هم منظور از اینکه پیراهن عمر ما همچون پیراهن گل بشود همین است؛ یعنی چاک چاک و از بین رفته.

خوانش و دکلمه رباعیات خیام با صدای بسیار زیبای کیکاووس یاکیده در ویدئوی یوتیوب زیر:

پیوند به وبگاه بیرونی

سلام بر دوستان بزرگوار 

شادی می و گلرخ و گل،هست به لب 

کآنرا نبود دوام در غصه و تب 

شادی چو بود ز شادی همنوعان 

پیوسته کند جان و دلت غرق طرب 

سپاس از دوستان