خلیل‌الله خلیلیرباعی شمارهٔ ۸
ای غره به اینکه دهر فرمانبر توست
وین ماه و ستاره و فلک چاکر توست
ترسم که ترا چاکر خود پندارند
آن مورچگان که رزقشان پیکر توست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: مهران صمدنژاد
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای غره به اینکه دهر فرمانبر توست
وین ماه و ستاره و فلک چاکر توست
هوش مصنوعی: ای کسی که به این می‌بالی که زمانه، به خواست تو فرمان می‌دهد و ماه و ستاره و آسمان، خدمتگزار تو هستند.
ترسم که ترا چاکر خود پندارند
آن مورچگان که رزقشان پیکر توست
هوش مصنوعی: می‌ترسم آن مورچه‌ها تو را خدمتگزار خود بدانند، چون که آن‌ها روزی‌شان به وجود تو وابسته است.
حاشیه ها
1391/05/22 14:07
عبدالکریم رحمانی
قطعا کلمه (خویش )در مصرع 3 باعث از وزن افتادن شعر می شود. شاید (خود) جایگزین خوبی باشد.
1394/05/29 16:07
سعید
چاکر خود صحیح است خویش در وزن شعر نمی گنجد قبلا هم شخصی متذکر شده اند اما تصحیح نشده است