هوش مصنوعی: در روزهای بهاری، در حال قدم زدن از کنار یک دشت پرگل و زیبایی عبور کردم.

هوش مصنوعی: به تماشا نشستم تا ببینم که پرنده‌ای از باغ گل، در حال سرود خوانی است و غم‌انگیز می‌خواند.

هوش مصنوعی: باد معطرش، درخت سرو را در دل غم جدایی‌اش به شدت تحت تأثیر قرار داده و آن را به سوگ نشسته است.

هوش مصنوعی: قمر با اندوه عمیق خود، درد و گله‌اش را فقط به خدا می‌گوید.

هوش مصنوعی: بید مجنون، سرش را به زانو گذاشته و به سخن آمدن سوسن در انتقاد از دنیا اشاره دارد.

هوش مصنوعی: گل سرخ در پیراهنش چاکی ایجاد کرده و زیبایی سبزه‌رو را در دل خاک پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: آب در دل تاریکی شب از یاد زیبایی و روشنی ماه ناراحت است و به خاطر این غم سرش را به حالت اعتراض به زمین می‌کوبد و فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: چشم‌های نرگس، تحت تأثیر حالت افسردگی و سرخوشی تو، به قدری غم‌انگیز و گیج شده که انگار از خماری خمار بوده‌اند.

هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر ناله و شکایتش پژمرده شده و لاله به خاطر سکوتش به هیچ چیزی نمی‌گوید.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف یک وضعیت ناعادلانه و دردناکی می‌پردازد که مانند طاعون فراگیر شده و به آسیب‌های آن اشاره می‌کند. همچنین، وجود نشانه‌ها و علامتی را بر روی آسمان، به نوعی از ارتباط با این بیداد و مشکلات دنیای انسان‌ها نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: یکی از افرادی که در گلستان لباس سبز پوشیده بود، با جواب دادن به دیگران با شوری شبیه به مست‌ها به صحبت در آمد.

هوش مصنوعی: در اینجا به عظمت و عمق علم و دانش اشاره شده است که همچون دریای وسیع و بی‌پایان است. همچنین کوه عرفان به معنای بلندی و استواری در درک و شناخت حقیقت، با یادآوری زهد و تقوی، به نوعی نور و روشنایی اشاره دارد که انسان‌های با ایمان را هدایت می‌کند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی تلاش برای رسیدن به کمالات معنوی و علمی است.

هوش مصنوعی: نسل و فرزند صاحب خلق بزرگ، امام جهان، عبدالکریم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به دست آوردن یک دستاورد بزرگ و درخشان را که در نتیجه تغییرات زندگی و زمان به دست آمده، توصیف می‌کند. او به تبدیل شدن نورانی و درخشان خود به خورشید اشاره می‌کند، در حالی که همچنان از غم و اندوهی که همچون اشک شبنم بر دامن او نشسته، ناراحت است. به عبارت دیگر، با وجود موفقیت‌ها و زیبایی‌هایی که دارد، هنوز در قلبش حس غم و نگرانیش را حس می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی به عمق زمین و گنج hidden آن پی برد، از حسادت و کینه آسمان، دلش وتاضی و غم خورد.

هوش مصنوعی: ای کاش من هم خاک بودم تا شاید پس از مرگ، به آغوشِ پدرانم برگردم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی می‌پردازد که به مقام بلندی دست یافته و به اوج کمال رسیده است. او مانند ستاره‌ای در آسمان می‌درخشد و بر اساس احترام و ارزش‌هایی که دارد، دیگران به سمت او گرایش پیدا می‌کنند. به طور کلی، این فرد به عنوان رهبری فرهیخته و مثال‌زدنی شناخته می‌شود که تاثیر مثبتی بر دیگران دارد.

هوش مصنوعی: من با رحمت الهی، شما را به خوشبختی و نعمت‌های فراوان می‌رسانم و همواره در کنار شما خواهم بود.

هوش مصنوعی: آه از ظلم این قاتل! فرهاد، که به خاطر عشقش تلاش زیادی کرده، اکنون ناامید و زمین‌گیر شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند او در دانش حق‌پرستی به ثبت نرسیده و در جهان هستی نامش حک شده است.

هوش مصنوعی: حرف‌ها و علم و دانش علمی مانند نجوم، تنها یک قطره از دریای وسیع علم او به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: به قدری از رازهای نازل شده آگاه است که انگار خودش استاد جبرئیل است.

هوش مصنوعی: از نیروی فکر او، همچون حبابی که روی آب می‌زند، پدیده‌ای در آسمان شکل می‌گیرد و از دانش او، لوحی که تنها یک کلمه دارد، از کتابی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگرچه دو صد بار مانند گلشن راز به تو فکر کردم و توقف کردم، اما باز هم نتوانستم سخنانت را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در معبد دنیا، هیچ دانش و علمی پایدار نیست و اگر کسی در آنجا باشد، هیچ جز و همتایی برای او وجود ندارد. به عبارتی دیگر، ارزش و اعتبار علم در این دنیا ناپایدار است و هر چیزی که در اینجا وجود دارد، موقتی و فانی است.

هوش مصنوعی: مردم در دام مرگ گرفتار شده‌اند و به همین دلیل چنین مرغان خوشبخت و ارزشمندی به دام آن‌ها نمی‌افتند.

هوش مصنوعی: اگر چرخ زمان بخواهد به خاطر این ماتم و غم، با سرنوشت بجنگد، پس باید از آسمان دو صد ستاره مانند پروین به زمین بریزد.

هوش مصنوعی: از بس که اشک ستاره‌ها فرو می‌ریزد، این آسمان سرخ و بی‌پایه می‌شود.

هوش مصنوعی: به تو پیشنهاد می‌کنم که به شکرگزاری پروردگار بپردازی و از نعمت‌ها بهره‌مند شوی. به جای غم و اندوه، کمی از شراب تحمل بنوشی و لذت ببری.

هوش مصنوعی: لباس غم را کنار بگذار و به جریان آزاد زندگی بپرداز. رحمت خداوند را جلب کن.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی در زیر آسمان وجود داشته باشد، دیگر هیچ کس باقی نخواهد ماند، چه بزرگ باشد، چه کوچک، چه ثروتمند باشد و چه تهیدست.