روی و قبله من بر فراق توست و آرزوی و درد فراق تو‌، آرام و قرار را از من ربوده است.

دل همچون ققنوس که در آتش می‌سوزد در اشتیاق توست، و طاقت و توان من از برای ابروان هلالی و طاق تو به پایان رسیده است.

دور از قامت بلند تو قیامت به پا شده و دوری تو آتش جهنم را بر افروخته است.

دوری از هم‌صحبتی تو کاری به من کرده که نیم‌نگاه و غمزه‌ات نکرده است.

قدر عافیت هم‌نشینی با تو را ندانستم و شکرگزار شکر و شیرینی نبودم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از احساس شادی و خوشحالی در کنار دوستان و در فضایی شاد سخن می‌گوید. او به شادابی و نشاط اشاره کرده و بیان می‌کند که با وجود چالش‌ها و سختی‌ها، همچنان در جستجوی خوشبختی و آرامش است. عشق و دوستی نیز از مضامین اصلی شعر به شمار می‌روند. شاعر به نوعی از پیوند عاطفی و ارتباطات مثبت در زندگی خود یاد می‌کند.

هوش مصنوعی: هر وقت که به یاد تو می‌افتم، در دل تنهایی‌ام احساس زودگذری می‌کنم و در خیال خود، به کوی نوایت می‌روم و در آنجا به قدم می‌زنم.