هوش مصنوعی: لطفاً از حال و احوال آن پادشاه زیبایی به من خبر دهید، به‌طور پنهانی، زیرا جهان دوباره زنده شده است، مثل باران بهاری.

هوش مصنوعی: مردم به انتظار او ایستاده‌اند و چشمانشان به او دوخته شده است. زیبایان همه دور هم جمع شده‌اند و نوازنده به خواندن غزل مشغول است.

هوش مصنوعی: با افتخار و ناز، با هزاران محبت و زیبایی، یک لحظه برای ورود به باغی پر از گل و خوشبو، دعوت می‌کند.

هوش مصنوعی: از پاهایش گل‌لاله‌ای که از درد آتشین دل به شدت می‌سوزد، تسکینی به وجود می‌آورد و نشان غلامی را بر پیشانی لاله‌روان می‌گذارد.

هوش مصنوعی: سردی هوا و طراوت گل‌های بهاری باعث می‌شود که حتی آب هم از نازک‌نوازه‌های جوان درختان شرم کند.

هوش مصنوعی: غلام با ظاهر خود شأن و منزلت آزادگان را بالا می‌برد، اما در این میان، به آنانی که فقط به زیبایی خود می‌بالند، دروغین و بی‌اساس بودن زیبایی‌شان را یادآوری می‌کند و از این بابت احساس پشیمانی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل رخشنده و زیبا، گل را به حسد وامیدارد و از این رو، چمن طاووس هم به خاطر زیبایی‌اش شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم نرگس در ملاقات با او روشن می‌شود و از سر تعظیم به پایش می‌افتد، مانند سنبلی که از پریشانی و سردرگمی زیباتر است.

هوش مصنوعی: امروز گلستان به خاطر عزم و اراده‌ای ویژه، جلوه‌ای زیبا و متفاوت به خود گرفته است که نشانگر غیرت و عشق به باغ‌های بهشتی است.

هوش مصنوعی: کسی که در ناز و نعمت بزرگ شده و در تربیتش دقت زیادی شده، محکم و قوی به دنیا آمده و می‌توانی از او یاد بگیری و به خوبی استفاده کنی.

هوش مصنوعی: از یک طرف، دلبران همه با برقع پوشیده و مخفی شده‌اند و این مسأله باعث شده که هر کسی به آن‌ها حسادت کند و آرزو کند که ای کاش مانند آن‌ها زیبا و جذاب بودند.

هوش مصنوعی: از طرف دیگر، به شکلی که باغ گلستان پر از شادی و سرزندگی شده، هیچ کدام از توصیف‌های نوشته شده‌اش نمی‌تواند غیر از جنبه‌های حیوانی و طبیعی آن باشد.

هوش مصنوعی: با هنر و مهارت منشی، زیبایی‌ها و نبوغ‌ها بر حواشی چمن با خطی زیبا و خاص نوشته شده است.

هوش مصنوعی: بنفشه به زیبایی و به یاد محبوبش فخر می‌فروشد، مانند گل شبنم‌زده که با چهره دلبرها هم‌رنگ و هم‌مایه است.

هوش مصنوعی: رازی در دهن غنچه وجود دارد که به آرامی و به طور غیرمستقیم از طریق چشمان نرگس نمایان می‌شود. این اشاره‌ها بسیار ظریف و پنهانی است.

هوش مصنوعی: گل‌ها به زیبایی و دلربایی محبوبان اشاره دارند و زیبایی سروهای بلند قد را با زیبایی‌های دیگران مقایسه می‌کنند. در اینجا، صحبت از شگفتی و جذابیت‌های حیرت‌انگیز دلبران است که همه را به تحسین وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: هر قطره شبنم بر روی برگ گل می‌افتد، انگار که مرواریدهای زیبای عمانی بر روی سنگ‌های قیمتی یمانی نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: از دیوار سبز باغ، گل‌ها بر زمرد می‌تابند و خطای طبیعت را نشان می‌دهند. در حالی که لاله‌ها در دل رنگین یاقوت شکوفا می‌شوند و به زندگی لبخند می‌زنند.

هوش مصنوعی: بادی در صبحگاه می‌وزد که از معجزه عیسی سخن می‌گوید و نشانه‌ای از زنده شدن گیاهان را در ابرهای بهاری نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: در بهار، به خاطر بارش باران، گل‌ها خوشحال و خندان هستند، درست مثل معشوقانی که از عشق و شوق معشوق بی‌پروا و آزاد به نظر می‌رسند، حتی اگر عاشقان دردی در دل داشته باشند.

هوش مصنوعی: هزاران نفر به خاطر عطر گل، راهی جدید را در زندگی پیدا کردند، مانند چشمان یعقوب که به خاطر بوی خوش ماه کنعان روشن شد.

هوش مصنوعی: سمندرها به خاطر سایه‌ی آتشین گل، وحشی شدند و بر اثر لطف گلستان به باغی زیبا تبدیل شدند.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی طبیعت اشاره شده است که در آن گلستان و طوطی و آوازها همه به رنگ سبز هستند. در این محیط شگفت‌انگیز و دلنشین، سوالی مطرح می‌شود که آیا نکیسا (که اشاره به یک نوازنده یا خواننده با استعداد دارد) می‌تواند در چنین فضایی حضور داشته باشد و هنر خود را ارائه دهد؟ به عبارت دیگر، در این محیط پر از زیبایی، جایگاه و حضور او چگونه خواهد بود؟

هوش مصنوعی: هزاران گل به خاطر نسیم صبح در یک لحظه شکوفا شدند، همان‌گونه که دل‌های مریدان در برابر نگاه خداوند پرنور می‌شوند.

هوش مصنوعی: چراغی که دنیای آفرینش را روشن می‌کند، عشق به دانش و آگاهی است. این عشق، راهی است برای دست یافتن به گنجینه‌های حکمت و دانایی، و همچنین به درک رازهای الهی و عمیق‌تر.

هوش مصنوعی: این بیت به شخصیت‌هایی اشاره دارد که به عنوان راهنمایان و پیشوایان مذهبی شناخته می‌شوند. آنها همچون شمعی هستند که نور را به جمع پیروان خود هدیه می‌دهند و به عنوان مرجع و قبله‌ای برای روحانیون و پیروان دین عمل می‌کنند. این افراد با آموزه‌ها و رهنمودهای خود، راه درست را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: عبیدالله، شاه دهلوی، به قدری توجه و محبت دارد که سنگ سیاهی که به دست او می‌رسد، خاصیت لعل بدخشانی را پیدا می‌کند. این نشان‌دهنده‌ی تاثیر شگفت‌انگیز اوست.

هوش مصنوعی: امام اولیا را به عنوان مسافر و گردشگری می‌شناسی که در دنیای خداوند گام برمی‌دارد. او را به عنوان شناگری در دریای بی‌پایان و عظیم الهی می‌دانی.

هوش مصنوعی: گویا یمن منبعی از نعمت‌ها و الهامات است، زیرا هندوستان به خاطر نفحات روحانی و خنکای نفس‌های یمنی همیشه در حال تمدید و تازگی است.

هوش مصنوعی: هرچند که شهر دنیا آباد و پر رونق است، اما نور و روشنایی آن به خاطر وجود مشعل اوست که از یک سو تا سوی دیگر عالم را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: از دورترین نقطه خاور تا دورترین نقطه باختری زمین، امروز هیچ‌کس همچون او از نوع بشر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این دنیا جز یک موجود خاص، زیبایی و کمال خورشید را نمی‌بیند. خفاش که از روشنایی بهره‌ای ندارد، فقط در تاریکی زندگی می‌کند و نمی‌تواند حقیقت را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: تنها خداوند است که در دل‌ها، صفات و کمالاتش نمایان است و هیچ کس دیگری نمی‌تواند اینگونه در دل‌ها جای بگیرد. تمامی ویژگی‌های الهی تنها در ذات او جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: در این بیت به این معنا اشاره شده که درخشندگی و ارزش مهر و محبت الهی از هر چیز دیگری بیشتر است و با توجه به وجود او، قدرت و امکان همسانی جهان نیز به وجود می‌آید. لذا هیچ چیز نمی‌تواند به عظمت و قدرت واقعی او برسد.

هوش مصنوعی: در محضر او بادی نمی‌تواند سبکروحی کند و کوه هم با اراده‌اش نمی‌تواند به حد سنگینی برسد.

هوش مصنوعی: اگر آن دانشمندان و اهل فضل در این روزگار بودند، به خاطر برگزاری مجالس علم و یادگیری، جمع می‌شدند و خوشی می‌کردند.

هوش مصنوعی: سفر در سرزمین خود، عمل افرادی است که در آنجا ساکن هستند و برای آن‌ها این سفر بدون لحظه‌ای خلوت در جمع مردم نمی‌گذرد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گویند که انسان‌های عادی نمی‌توانند به صفات برجسته و ویژگی‌های خاص آن قوم خوشبخت و سعادتمند پی ببرند و درک کنند. به این معنی که این افراد از درد و رنج خود غافلند و قادر نیستند به عمق موضوع نگاه کنند و به آن آگاهی پیدا کنند. این بیان می‌کند که اگر کسی بخواهد به درک دقیقی از وضعیت مطلوب و ویژگی‌های خوب دیگران برسد، باید با دقت و توجه بیشتری به آن موضوع نگاه کند.

هوش مصنوعی: افرادی که دانش و معارف زیادی نوشته‌اند، در برابر او مانند بچه‌های دبستانی به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: در مسیر عرفانی، افرادی چون قطب بسطامی و منصور در گفتار خود به شدت محتاط هستند و هرگز عباراتی چون «من هستم حقیقت» یا «سبحانی» را بر زبان نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: از تمامی نقاط جهان، هیچ چیزی نمی‌تواند به زیبایی و درخشش ستاره‌ای چون سها باشد، اگر همانند آن ستاره، با عشق و نور خورشید لاف زیبایی بزند.

هوش مصنوعی: ارواح به خاطر روحانیت او به شدت متاثر شدند و دهلی به دور قلعه او نمی‌چرخد، زیرا انسان‌های دیگر نمی‌توانند به او فکر کنند.

هوش مصنوعی: اگرچه اینجا سرزمینی کافرانه است، اما به دلیل وجود او، اینجا بهشتی به حساب می‌آید و این سخن با آیات قرآن تناقضی ندارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از ناامیدی‌ها و پژمردگی‌ها در باغ هدایت وجود داشت، اما اکنون این باغ دوباره با نعمت‌هایش سرسبز و پررنگ شده است.

هوش مصنوعی: اگر معمار مهربان، در این زمان آخر، بنای قصر ایمان را دوباره نساخته باشد، پس این بنا به ویرانی خواهد رفت.

هوش مصنوعی: من بی‌خبر از تو هستم و تنها در فکر تو هستم. در حالی که دیگرانی که با زیبایی تو آشنا شده‌اند، برایم اهمیتی ندارند.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم توران و خراسان به خاطر رفتن به سرزمین کفر سرزنش کردند، اما اگر به اسلام علاقه‌مند هستی، آیا این رفتن را می‌پسندی؟

هوش مصنوعی: در مورد وضعیتی که در دهلی به آن اشاره شده، گفته شده که فضای حاکم بر آنجا ناپسند و کفرآمیز است. اما من در دل خودم اینطور فکر کردم که اگر به دنبال حیات و زندگی تازه‌ای هستم، باید به سمت آن ناپسندی بروم.

هوش مصنوعی: با اینکه مدت زیادی درباره‌ی بزرگان یثرب و بطحا صحبت کردم، اما نتوانستم آنچه که از آن شخص به من رسیده است را به دست آورم.

هوش مصنوعی: به جان شوبنده‌ی خود، ای کسی که می‌خواهی از قید و بندهای نفسانی و فریب‌های شیطانی آزاد شوی.

هوش مصنوعی: اگر در انگشتت صخره‌ای بزرگ را بگذاری، با چه مقیاسی می‌توانی نشان‌دهنده عهد و پیمانت باشی، و آیا به یک مورچه می‌توانی آن را بفروشی؟ این نشان‌دهنده این است که آیا برای به دست آوردن چیزی به ارزش ملک سلیمان، باید با چه چیزهایی دست و پنجه نرم کنی؟

هوش مصنوعی: شاید به خاطر بدبختی خود، کسی در آن محل گریه کند. در آنجا، سیه‌روانی وجود دارد که تمایل به دنیای فنا دارد.

هوش مصنوعی: لئیمی گفت که من در هند هستم و او را نمی‌شناسم. من پاسخ دادم که آیا داستان ابوجهل و پیامبر را نمی‌دانی؟

هوش مصنوعی: از بندگان پست و فرومانده نترسید که به راحتی آن گنج بزرگ و ارزشمند را از دست ندهند.

هوش مصنوعی: من آرزوی قبول لطف او را دارم، اما می‌دانم که شایستگی‌های لازم را ندارم. ای روح بزرگ شاه نقشبند و غوث گیلانی، به من یاری رسانید.

هوش مصنوعی: من کمتر از سگم، اما تو ای نجم‌الدین، نگاه کن به این سگ با مهربانی، چون می‌دانی چه کسی است.

هوش مصنوعی: از صدای ناله‌ام دوری می‌جویم و مانند پرنده‌ای به سوی تو پرواز می‌کنم. خوشا به حال من که با لطف تو به این پرنده دوباره زندگی می‌بخشی.

هوش مصنوعی: به خود شناسی و آگاهی از درونت بپرداز، همانطور که ما از خود دور شدیم. ای احمد، لطفی به ما عطا کن مانند آنچه ما برای دیگران انجام دادیم.

هوش مصنوعی: بدان که روح پاک تو به عنوان تجلی، در این زمان برای اهل بیتش به نظر می‌رسد و این روح، جان جانان را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: از جام رحمت و فیض خود، شخص درمانده و ناامید را سیراب کن؛ زیرا او در بیابان تشنه‌گی در جستجوی آب است و تو همچون دریای بخشش و نیکی هستی.