هوش مصنوعی: با دو چشم خود بر درختان طوبی نگاهی انداخت و باغ را سیراب کرد.

هوش مصنوعی: خاک چادر را بوسید و با لب، آب غمگین را بالا برد.

هوش مصنوعی: یکی از ساکنان آن کاخ به آرامی در گوش شاه فغفور چیزی گفت.

هوش مصنوعی: سام به باغی دیگر رفت، جایی که دیگر چوبک‌زن و پاسبانی وجود ندارد و ماجراهای جدیدی آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: اما او گفت که کسی که شب تا صبح از شکر دختر پری می‌خورد، خوشبخت است.

هوش مصنوعی: وقتی فغفور چین آن حرف را شنید، بسیار ناراحت شد و ابروانش را در هم کشید.

هوش مصنوعی: اما یل (سردار) به راز دست نیافت و در دل هیچ کس دیگری جایی برای تدبیر پیدا نکرد.

هوش مصنوعی: دلش پر از اندوه شد و چهره‌اش به رنگ زعفران درآمد، به گونه‌ای که این حال او برای دیگران به یادگار ماند.

هوش مصنوعی: او گفت: چه کاری باید انجام دهم که این مرد به مانند نهنگی بزرگ و با قدرت در نبرد و غارت است؟

هوش مصنوعی: سر جادو را از بدن دور کرد و مکوکال را در حال زنده بودن به خاک سپرد.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به این دارد که شخصی به دام شکار دیو جادو افتاده و با استفاده از طلسمات خاص، که به نوعی قدرت و محافظت محسوب می‌شوند، بر مشکلات غلبه کرده و از موانع عبور کرده است.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم در زمان مستی دارویی بیابم که کمکم کند؟

هوش مصنوعی: او در حال گفتن است که شاید بتوانم با نرمی و ملایمت به او نزدیک شوم، اما در دل ممکن است بخواهم گردنش را با شمشیر و تبر بزنم.

هوش مصنوعی: فرماندهان و پیشوایان لشکر جمع شدند و همگی به این نتیجه رسیدند که تنها این راه حل کافی است.

هوش مصنوعی: از ابتدای کار، وقتی با او صحبت کردی، نیکی به وجود نیامد. سام از آن نشست باخبر است.

هوش مصنوعی: در آن شب، شاه میهمانی ترتیب داد و جمعی با کلاه‌های طلایی دور هم نشستند.

هوش مصنوعی: در مجلس، می لعل را در داخل جام ریختند و همه حضار سرهای خود را بالا کردند.

هوش مصنوعی: همه از پیر و جوان به نوشیدن شراب مشغول شدند و رنگ چهره‌شان به مانند زعفران تغییر کرد.

هوش مصنوعی: همه، چه جوان و چه پیر، نوشیدنی خوردند و اکنون بسیاری به حالت مستی و بی‌خبری فرو رفته‌اند، و بسیاری هم از لذت آن بهره‌مند شده‌اند.

هوش مصنوعی: پادشاه هر لحظه در حال نوشیدن از شیشه‌ای بود و از شهر شام به سمت سام در حرکت بود تا صبح فرا برسد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح فرارسید، داروی هوش را در جامی ریختند و یل بی‌خبر از آن شد.

هوش مصنوعی: دختر پری لباس‌هایش را پاره کرد، زیرا نتوانست از فریب پدرش فرار کند.

هوش مصنوعی: دستش را بالا برد و جامه را پاره کرد، در حالی که روی صورتش ردهای ناشی از ضربه‌ها نمایان بود.

هوش مصنوعی: دو گل را مانند فندق خراش داد، همان‌طور که باران بر گل‌ها اشک می‌پاشد.

هوش مصنوعی: او با دست خود به موهای خوشبویش چنگ می‌زد و بر سر و سینه‌اش سنگ می‌انداخت.

هوش مصنوعی: از عشق چهره محبوب، دل شاد و پرانرژی شد، اما به‌قدری تحت تاثیر قرار گرفت که از پا افتاد و بی‌هوش گردید.

هوش مصنوعی: زمانی که سام تحت تأثیر شراب لذت‌بخش قرار گرفت، از پای آن پهلوان بزرگ سقوط کرد.