هوش مصنوعی: از صبح زود، صدای دلنواز پرنده‌ای به گوش می‌رسد و همزمان صدای نرم و آرامی از طرف باغ و چمن به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای کسی که خط زیبایت مانند قیر از چهره‌ات نمایان شده است، مانند این است که تو دچار ناراحتی و بی‌قراری از تقدیر و سرنوشت شده‌ای.

هوش مصنوعی: صدای ناله و فغان به خاطر زیبایی و جاذبه‌های جادویی کشمیر به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: عزیزم، به شکرانه لبخند شیرینت، شهدی از شکر به زمین ریخت و از موهای تابدار تو، عطر زعفران بر روی برگ‌های سمن دیوانه‌وار پاشیده شد.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم نقاشی از آغاز، تصویر تو را کشید، زنجیر شب بر سر تو آویخته شد.

هوش مصنوعی: دل دیوانه‌ام به زنجیر عشق وابسته و مقید شده است.

هوش مصنوعی: از زمانی که دل به زلف تو دچار جنون شد، جانم غمت را از دل نگران و رنجیده‌ام بیرون خواند.

هوش مصنوعی: ای کسی که نگاه تو مرا به چنگال درد کشاند، چقدر نسیم صبح در باغ زیبایی‌ها سخن‌ها و سحرها گفت.

هوش مصنوعی: تا وقتی که تو مثل سروی زیبا و بلند بالا به کمال و زیبایی می‌رسی، همچون تیر چالاک و مستقیم به سوی آسمان بلند می‌شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی تو مانند خورشید از پشت پرده بیرون بیاید، اگر من به خاطر تو بمیرو، هیچ اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که از دهانت حقیقتی مانده، در حالی که در گمان و شک هستم، بوی گیسوی تو مرا از عالم نامرئی و پنهان به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: باد جهانگیر به سرعت و شتاب در حال وزیدن است.

هوش مصنوعی: وقتی که شب مانند یک پوشش تیره آسمان، چهره‌ی تو را پوشیده بود، با آمدن صبح، گره‌های مشکی موهای تو نیز باز شد.

هوش مصنوعی: دل من زمانی به آرامش رسید که نسیم، گیسوان تو را برافراشت و زیبایی تو را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: دودی از دلی ناگفته و سوزان برخواست.

هوش مصنوعی: من از زلف سیاه تو چه دردها کشیدم که از تمام زیبایی‌های دنیا، فقط زیبایی تو را انتخاب کردم.

هوش مصنوعی: وقتی که دیدم چشمک خطرناک و جذاب تو را، از صحبت با جانم ناامید شدم.

هوش مصنوعی: از میدان جنگ، آواز تکبیر چشمان تو شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی نوازنده آهنگ می‌زند و جشنی مانند نوروز را جشن می‌گیرد، خواجو چه کار می‌تواند بکند اگر از دلش آهی سوزناک برآید؟

هوش مصنوعی: برگرد و برگرد که به خاطر عشق تو، این دل شاداب و پرنشاط، همواره در چنگ زلف تو گرفتار است.

هوش مصنوعی: از این چاه پر از گل و آلودگی، که دل را غمگین کرده، چیزی تازه و زیبا بیرون آمد.