خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » معمّیات » شمارهٔ ۵۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن یار که جان و دل گروگان ویست</p></div>
<div class="m2"><p>صد بر سر قرض نه که نامش گردد</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 571

شمارهٔ ۵۵

آن یار که جان و دل گروگان ویست
صد بر سر قرض نه که نامش گردد

هوش مصنوعی: این بیت به عشق و وابستگی عمیق به معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که کسی که جان و دلش به معشوق وابسته است، حتی اگر صد بار هم به او بدهکار باشد، باز هم نام او را با عشق و ارادت خاطر نشان می‌کند و از او نمی‌گذرد.

شمارهٔ ۵۳

شمارهٔ ۵۴

هوش مصنوعی: آن معشوقی که جان و دل من در گرو اوست، اگر بخواهم، می‌توانم صد بار بیش از این برای او هزینه کنم و باز هم نامش بر زبان جاری خواهد شد.

آن یار که جان و دل گروگان ویست

صد بر سر قرض نه که نامش گردد

شمارهٔ ۵۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده