هوش مصنوعی: دل خسته و غمگین من شکست، زیرا که دستی که زلف آشفته‌ات را آرایش می‌کند، باعث این شکستگی شد.

هوش مصنوعی: من از تو آرزوی نزدیکی و هم‌نشینی دارم؛ اگرچه هنوز نتوانسته‌ام به تو نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: زندگی تو به سرعت در حال گذر است و هرچقدر هم که افسوس بخوری، نمی‌توانی آن را بازگردانی. عمر اگرچه با تأسف و حسرت می‌گذرد، اما هیچ کنترلی بر روی آن نداری.

هوش مصنوعی: چشم به طعنه به آدمی نگاه می‌کند که به خاطر حسادت یا کینه به دیگری، خود را از نظر دور کرده و به جایی نشسته است که باید با خوشی و آرامش در آنجا باشد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی ابروها و چهره معشوق اشاره دارد. او می‌گوید که هر چیزی که از طرف کسی (حاجب ابرو) درباره تو گفته شود، به روی تو تاثیر دارد و همه توجه‌ها به گوش تو معطوف شده است. به بیان دیگر، زیبایی تو آن‌قدر جذاب است که همگان مجذوب آن می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای دانه مشکی، تو عشق و دل‌باختگان را به دام می‌کشی و از زلف‌های خود نمی‌توان به راحتی رهایی یافت.

هوش مصنوعی: من از اینکه به وصال تو نرسیدم و از حال تو بی‌خبر هستم معذورم، زیرا آنچه از تو می‌دانم، خبر از خودم دارد.

هوش مصنوعی: می‌گویند که خواجو، از عشق دوری کن، اما چگونه می‌توان چشمی داشت که از شراب حالی خود را نداند؟