هوش مصنوعی: از هنرمندان چینی درباره این شکل بپرس، و از افراد بصیر و عاقل درباره مفهوم و معنا سؤال کن.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌دانی کفر چه معنایی دارد، از اهل دین بپرس که چگونه برخی دین را به سمت خود می‌چرخانند و آن را ابزاری برای خود قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: از آنجا که تو از دید من در حجاب هستی و نمی‌دانی که حال بیداری‌های شب‌های من چگونه است، می‌توانی از ستاره پروین بپرسی.

هوش مصنوعی: اگر گروهی ویس را با گل و زیور تزئین کنند، برای درک ارتباط زیبایی گل و چهره ویس، می‌توانی از دل رامین سوال کنی.

هوش مصنوعی: اگرچه خسرو از شیرینی جانانه‌ای که فرهاد برای او فراهم کرده بهره‌مند شده، اما برای درک عمیق‌تری از این شیرینی، بهتر است از دل فرهاد بپرسی.

هوش مصنوعی: حالت گیجی و بلاتکلیفی جمعی از آدم‌ها را توصیف می‌کند که با نگاه به پیچیدگی‌های زندگی و زیبایی‌های آن، در حال پرسش و جستجو هستند. از کسانی که در آن میان هستند، می‌خواهند درباره رازها و نکات پنهان زندگی بپرسند.

هوش مصنوعی: باغبان نمی‌داند که بلبل چه احساسی دارد، بهتر است از گل‌ها و نسرین‌ها بپرسی که صدای مرغان در اوایل صبح چگونه است.

هوش مصنوعی: تیهو که در کلام به پرنده‌ای کوچک و خسته اشاره دارد، نمی‌تواند درد دل خود را به عقاب برساند. اما اگر بخواهی از حال و روز چنگال شاهین بپرسی، او می‌تواند از احساسات و مشکلات او بگوید. به نوعی، این بیان به تفاوت درک و تجربه موجودات مختلف اشاره دارد و اینکه هر پرنده‌ای چه سختی‌هایی را می‌کشد.

هوش مصنوعی: شعر دلنشین خواجو را که بر روی آب قند، با شکر خوشمزه‌ای می‌رقصد، از او بپرس.