هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، لطفاً بوی بهار را به من برسان و همچنین پیامی از لب‌های شیرین معشوقم به همراه بیاور.

هوش مصنوعی: موهای دلبر زیبا و دلربای من را از هم باز کن تا بتوانم مانند خورشیدی که از میان گره‌ها می‌درخشد، از این گره‌های طلا مانند عبور کنم.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و دل‌انگیزی اشاره دارد. شاعر از عطر و بوی خوشی صحبت می‌کند که از یک پارچه یا زنجیری که در آن مشک وجود دارد، جاری می‌شود. او همچنین از خواسته‌اش برای رسیدن به بوی خوشی که به یک آهوی خاص مربوط می‌شود، سخن می‌گوید. به طور کلی، این شعر تصویری از زیبایی و جذابیت طبیعت و عطر خوشی را به ذهن متبادر می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر به خانه دوست قدیمیش برسی، لطفا یادم کن و برای دل زخمی و رنجیده‌ام، مرهمی ببر.

هوش مصنوعی: هر لحظه می‌خواهم که بر روی کاغذ، نشانی از آن خط زیبا بنویسم تا غبار عشق آن را به من برساند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بوسه‌ای بزنم و بر بازوی ایمانم چیزی بنویسیم. می‌خواهم نامه‌ای از خط آن دختر زیبا برایم بیاوری.

هوش مصنوعی: قبل از این که دیار من از دل‌تنگی، خالی بماند، پیام خوشی از طرف یار به من برسانید.

هوش مصنوعی: وقتی به آن مکان رسیدی، نامه‌ام را در نظر بگیر و نامم را پاک کن تا نامه‌ام را به مقصد برسانی.

هوش مصنوعی: اگر به میخانه آن معشوقه‌ات دسترسی داری، پس سر تشت را بلند کن و آن داروی درد جدایی‌ام را برایم بیاور.

هوش مصنوعی: مویی که در وسط سر من است، دل مرا به شدت آزرده کرده است. ای خدای بزرگ، آن مو را از من جدا کن و به کنار بگذار.

هوش مصنوعی: دل خواجو آرامش یافت و بر خاک درش قرار گرفت؛ خبری از آن اندل بی‌صبر و آرامش به من برسان.