هوش مصنوعی: زمانی فرامی‌رسد که از پس پرده‌ی ناچیزی وجود، پرچم گل در باغستانی برپا خواهد شد.

هوش مصنوعی: دریا به مانند یک زیرانداز بزرگ که فکنده شده، هر لحظه دختری از غنچه بیرون می‌آید و زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از خط و قلم هنرمند قضا، در شگفتی هستم که چگونه بر روی سبزه، نشانه‌ای بر صفحه‌ی باغ نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: به آثار خالق نگاهی بینداز که هر لحظه با تأثیر نام او، لطافته‌ای جدید از نیستی پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: با صدای دلنشین بلبل در صبح، باغ پر از نوا و آهنگ‌های زیبا می‌شود.

هوش مصنوعی: آب چشمه دوباره تاریک می‌شود و حیات از دست می‌رود، و باغ هم تحت تأثیر حسادت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در صبحگاهان، در نرمی نسیم، موهای بههم پیچیده‌اش مانند پیچش زیبای دختران است.

هوش مصنوعی: اگر در چمن گلی بخندد، نباید فکر کنی که او دو رو و فریبکار است. دلیل این است که ممکن است در دلش صداقت و زیبایی نهفته باشد.

هوش مصنوعی: نرگس با دیدی ناز و بازیگوش، دلی حساس و لطیف دارد و غنچه‌ای که از او شکل می‌گیرد، حالتی غمگین و دلسرد به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: لاله که نشان غم و اندوه است، در وضعیت سختی قرار دارد و احساسش مانند دلش می‌سوزد. انگار که در میان خون غوطه‌ور است و گویی از شدیدترین ظلم باد صبا رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: چرا سوسن بر فراز سرو، به زبان می‌آید؟ آزاده، به راز کسانی که با زبان خود طعنه می‌زنند، چندان اهمیتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مانند سرو راست و تیز نباشی، نمی‌توانی قدم در راه آزادی و صداقت برداری.

هوش مصنوعی: به باغ برو که مانند لعل دلبران، نفس‌های صبحگاهی‌ات عطر و طراوت دارد.

هوش مصنوعی: در اطراف باغ، به خاطر رویش سبزه و زیبایی بهار، فضایی شبیه به مجلس و مهمانی بزرگان شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: در یاد ضیافت آصف، جمشید با مقام و منزلت، گلی از دل شکسته در دست دارد که نماد جام جمشید است.