هوش مصنوعی: ای زیبایی تو مانند چراغی درخشان است که جلوه‌گری ابروی تو همیشه به صورت هلالی متمایل است.

هوش مصنوعی: موهای سیاه و زیبا و پیچیده تو به زلف هندی ها شبیه است و چهره تو مثل رومی ها جذاب است. تیرگی پوست تو یادآور زیبایی ترک هاست و لکه ای که بر چهره ات است، به رنگ زنگار می ماند.

هوش مصنوعی: دل من هیچ‌گاه از نوشتن خسته نمی‌شود، چرا که مانند کسی که در بیابان تشنه است و هنگامی که از آب زلال می‌گذرد، لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر شوق زیارت حرم در دل وجود داشته باشد، می‌توان از مشکلات و دوری‌ها عبور کرد. هیچ مانعی نمی‌تواند بر سر راه رسیدن به حقیقت و وصال قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان گفت که در نگاه تو نوشیدنی حرام است، چون در بهشت، شراب حلال است.

هوش مصنوعی: بر روی گوش تو خال سیاه و زیبایی است که هر کسی آن را ببیند می‌گوید بلال بر گوشه‌ی خورشید نشسته است.

هوش مصنوعی: وقتی که یاد تو به سراغم می‌آید، نمی‌دانم چگونه از خودم مراقبت کنم و در خانه‌ام را باز کنم. من در این خیال گم شده‌ام.

هوش مصنوعی: به او گفتم که مدتی از دیدن بیرون می‌روم و در غم شدید غرق هستم. اما چشمان دریا، دل من را پر از هیجان و التهاب کرد و به من نشان داد که باید صبر کنم و سال‌ها احساساتم را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر خواجو درباره زیبایی تو سخن بگوید، چه اتفاقی می‌افتد؟ او نمی‌تواند آن را به طور کامل و درست توصیف کند.