هوش مصنوعی: ای که زیبایی‌ات مانند ماه است، به خاطر شباهت به خودت همچون مار سیاه، دل را می‌ربایی.

هوش مصنوعی: جادوی هاروت وشت و زیبایی دلربای تو، به زشتی و سیاهی شب می‌ماند.

هوش مصنوعی: در یک دورهمی صبحگاهی، با نوشیدن شراب، پرچم شادی را به اهتزاز درآورید و لذت را به اوج برسانید.

هوش مصنوعی: اتصال گل و بلبل و فصل بهار به زلف تو و شب‌های طولانی در کنار ماه.

هوش مصنوعی: شعله‌های روشن را زنده نگه‌دارید و نوازندگان با نغمه‌های خود، دل‌ها را شاد کنند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به خاطر ناله‌های من ناله‌کشان به پرواز درآمد و شمع به خاطر آتش من در حال ذوب شدن است.

هوش مصنوعی: عاشقان خوشگذران به خاطر شراب از عالم هستی غافلند و در خوشی و شادمانی غرق شده‌اند، مانند سنگ‌های ارزشمند که زیبایی خاصی دارند.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی به اوج خود رسیده است و حالا بلبل با نغمه‌ای دل‌نواز در حال خواندن است.

هوش مصنوعی: خدمتکار آنجا عود را می‌سوزاند و نوازنده عود هم در آن مکان می‌نوازد.

هوش مصنوعی: جمعیتی که در مجلس عشق حضور دارند، دوستانی هستند که در عمق دریای اسرار غوطه‌ور هستند.

هوش مصنوعی: در اینجا به ارتباط و یادآوری شخصی اشاره شده است که عشق و زیبایی محبوب خود را در نظر می‌آورد. یادآوری خواجو و حس عاشقانه به حبیب، در کنار زیبایی‌های محمود و ایاز، نشان‌دهنده وجود احساسات عمیق و زیبایی در ذهن است.